Küçük Bir Çocuğun Acınası Hikayesi

Hastahane duvarları ve gözlerindeki mazinin acısı.

Bembeyaz hastahane duvarlarının kan kırmızısı şeritleri, yeşil yeşil etrafta dolanan doktorlar. Odam mavi. Maviyi sevdiğimi söylemiştim. Maviyi severim. Mavi bana gökyüzünü, denizi ve en önemlisi mazinin acı mavisini hatırlatır. Gözlerin ne gök yüzü gibi ne de deniz gibi mavi değil mazinin acısı gözlerinde yok. Her ne kadar masmavi hastahane odalarında beni delirdiğim gerekçesiyle terk etsen de seni affediyorum. Kendimi affedemediğim kadar seni affetim bu hastahane odasında. Kendimi kaybettiğimde seni bulmaya çalıştım. Beni bir başıma bıraktığın o hastahane odasında delirdim, içimi kemirdim, düşüncelerimde hiç boğulmadığım kadar boğuldum. Sanki yüzmeyi bilmeyen bir çocuk edasıyla yardım çığlığı savurdum denizin dibine. Hemde kelimenin tam ve gerçek anlamıyla delirdim.