REINCARNATED AS THE WHITE PRINCESS

CHAPTER 41

ARIADNE 's POV

Napa buga na lang ako ng malalim na hininga ako napa pikit

"You're ok now?"- tanong ng nurse dito sa clinic

"Opo salamat po!"

"Mag pahinga ka muna dito, may kailangan pa kasi akong gawin sa kabila"

Nang tuluyang maka alis ang nurse, nabaling ang atensyon ko sa lalaking nasa paanan ko at naka sandal sa pader habang naka cross ang dalawang braso at walang emosyon ang pay mumuka

"Salamat"- basag ko sa nakaka binging katahimikan, sinalubong nito ang tingin ko pero nanatiling tahimik

Muling nanaig ang katahimikan, ewan ko ba, sa mga oras na to dapat nakaka ramdam ako ng awkwardness pero kataka takang komportable at payapa lahat ng sistema ko

"Uhmm-- pwede ka nang umalis kung gusto mo, salamat ulit"- muling kong saad dito, this time ay hindi na nya sinalubong ang tingin at umalis mula sa pay kaka sandal sa pader, ang akala kong aalis na sya ay hindi pala

Nag simula itong lumakad papunta sa kinaroroonan ko at nang huminto ito sa mismong harap ko tsaka lang ito nag angat ng tingin at tinitigan ako deretso sa mga mata ko

"Bakit?"- hindi man lang ko na bulol kahit sobrang lapit na nya saakin

Wala itong sinabi, wala kahit isa man lang na salita ang lumabas sa bibig nito sa halip ay kumilos ang mga kamaya nito at lumapit sa mag kabila kong pisngi

Ilang beses akong napa kurap, nagulat ako oo, pero komportable

"Kara"

Ang mga salitang iyon ang naging dahilan ng sunod sunod na pag flash ng imahe sa isip ko

Nakaramdan ako ng kakaibang sakit na nag mumula sa puso ko at pag kalungkot

Sa hindi malamang dahilan parang gustong sambitij ng mga labi ko ang salitang 'patawad' pero hindi ko magawa dahil hindi naman ako sigurado kung bakit

Nanatili ang mga mata namin sa isat isa, habang patuloy na lumalalim ang titigan namin ay patuloy rin na bumibilis ang mga imaheng lumalabas sa isip ko

Imahe ng isang magandang babae Kasama ang ibat ibang tao, ibat ibang nilalang

Tuluyan akong napa hawak sa ulo ko at tuluyang napa daing ng hindi ko na kayang tiisin ang kirot, mariin akong napa pikit habang pinipigilan ang sarili sa pag sigaw

"Shhh, it's ok!"

Then, a hand suddenly start patting my head na talaga namang naka pag pakalama sakin

"Who are you?"- lakas loob kong muli itong nilingon,  his hand slowly rub my cheeks, umiling ito at napa buntong hininga

"I think this is not the time for you to know"- nakaramdan ako ng inis, andito na eh, bakit ayaw pang sabihin, binitawan nito ang pisngi ko at ambang lalayo pero hinila ko ang kwelyo nito dahilan para mas mapa lapit ito sakin

"Tell me, I need to know, I want to know I'm so confused right now"- I said, begging

"I can't"- marahas ang naging pag hinga ko dahil pinipigilan kong pangunahan ako ng emosyon ko -- I fell like crying right now

"Please!"- ang tanging lumabas sa bibig ko habang deretsong naka titig sa mga mata nya, pero katulad kanina, nanatiling tikom ang bibig nya

I was about to open my mouth again when the door open, Si Estelle

Mabilis kong binitawan ang page kakahawak ko sa kwelyo ng kaharap ko

"Estelle"- medyo gulat ko pang saad