Ölüme Bir Adım

5

Gözlerimi açtığımda hastanede olduğumu anlamam saniyelerimi almıştı. Başımda ki o cihazların az da olsa sesi ile anlamıştım. Camda ki hareketlilik ile oraya döndüm. Alihan, Austin , Utku ve ablam vardı. Uyandığım gördüklerinde hepsinin yüzünde  birer tebessüm oluşmuştu. Austin  gözden kaybolmuştu büyük ihtimalle doktoru çağırmaya gitmişti. Ağzımda ki nefes almam için verilen absürt şeyi çıkartıp onlara  gülümsedim. Ama bu çok kısa sürmüştü çünkü nefes alamıyormuş gibi hissedip öksürük krizine girmiştim. Doktor ve hemşireler hemen geldiklerinde doktor o absürt dediğim şeyi bana taktı. Derin derin nefes almamı söylediğinde dediğini yaptım. 5 dakikanın sonunda sakinleşmiş ve o solunum cihazını çıkartacak iken doktor durdurdu. 

"Buse hanım bunu çıkartmayın lütfen. Hastalığınızdan haberiniz vardır. Hatta tedaviyi reddettiğinizi duydum. Bugün geçirdiğiniz atak sonucunda ciğerleriniz de sorun olmuş olmalı. İki gündür yoğun bakımdasınız. Üzgünüm ki artık solunum cihazı olmadan nefes almanız zor. Ve artık misafirimizsiniz. "

Konuşmak istediğimde boğuk geldiği için hemşire onu çıkartıp sadece buruna takılanı taktıktan sonra rahatça konuştum. 

"Tedaviyi reddettiğimi daha kaç defa söylemem gerekiyor. Bakın Antalya da ki doktor da az zamanım olduğunu söylüyor. Hangi insan son günlerini burada kalıp sürekli serum almayı veya kan vermeyi onları da geçtim bu dört duvar arasında kalmayı seçer?"

"Haklı olduğunuz konular elbet var. Ama şöyle de düşünün dışarı da her gün acı çekmeyi mi yeğlersiniz yoksa burada kalıp en düşük seviyede mi? "

Her şekilde acı çekeceğiz zaten. 

"Evime gitmek istiyorum."

Doktor başını olumsuz anlamda salladığın da sinirlerim artıyordu. Ne demek evime gidemem.

"EVİME GİDECEĞİM!"

"Sakin olun... Buse Hanım lütfen durun."

Hemşirenin yaptığı iğne ile gözlerim kapanmıştı.

..

Alihan'dan.

Buse bana neden söylememişti. Yalan söylemişti. Geçen yıl geçirdiği nöbetten sonra ona hastaneye gitmek için onlarca kez yalvarmıştım. Ama bana gerek olmadığını zaten bir tedavi sürecinde olduğunu söylemişti. Bu yıl da yurt dışına gittiğinde tedavisinin bittiğini ve son kontrollerini yurt dışında ki doktorda olacağını söylemişti. Meğersem hepsi yalanmış.

"Alihan saat geç oldu evine gitsen iyi olur. Ailen merak etmesin."

Austin abinin söylediği ile başımı olumsuz anlamda salladım. Buseyi bırakıp gidemezdim. Zaten ailemin de merak edeceği yoktu. Bildim bileli iş için sürekli seyahat halindeydiler.

"Burada kalmak istiyorum abi. "

Başını olumlu anlamda salladı. İkimiz de camdan Buse'yi izledik.

"Şimdi ne olacak? "

"Bilmiyorum."

Telefonumun çalması ile müsade isteyip telefonu açtım.

"Alo?"

"Abi, Buse nasıl? Hastane de çok kalabalık olmasın diye bahçede bekliyoruz da merak ettik."

"Uyuyor hala. "

Sinan "benim ketçaplı çikolatam güçlüdür. Şu kapıdan güle oynaya çıkacak bakın görün."

"İnşallah Sinan."

Araz"Bir şeye ihtiyaç olursa kapıda bekliyoruz haber et kanka."

"Tamam kardeşim. "