[20]

17 14 0
                                    

CHUZELLE

Bumagsak ang katawan ni Chal matapos ko itong sunod sunod na pinagsusuntok at sinipa. He couldn't get a hold of himself because I was holding him in so he couldn't get out. Hindi niya maalis ang kaniyang sarili sa kaniyang sitwasyon. Hindi niya kinayang makalabas sa aking higpit na pagkakahawak sa kaniya kung kaya't madali ko lang siyang naipatumba.

And the moment Chal's body fell on the floor, everyone stopped on what they're doing and gasped at the sight. Hindi sila makapaniwala nang madaling bumagsak ang katawan ni Chal sa sahig.

He even let out a small drop of blood as he groaned in pain on the ground. Hindi siya makagalaw dahil sa malalang ginawa ko sa katawan nito.

Now you see how small my hands and powerful it is. Akala lang ata nitong si Chal palalagpasin ko lang ang araw na ito. Noong nakaraang taon lang, nakita ko siyang nanghahamon at hindi ako pumagitna kaya naman hindi niya alam kung ano nga ba ang kaya kung gawin.

I am way too out of his league. I am greater than him. His just one of those thick faced gang leaders who look like a fucking retard, having that smug on their faces. Akala mo naman kung sinong tao kung makalagay ng ganoon na ekspresyon sa mukha.

I smiled and then waited for the crowd to appear again and not that long, the crowd emerges and the people shouted in joy. Ngayon, todo cheer pa sila sa akin habang kanina parang halos murahin na nila ako dahil hindi ako umaatake kay Chal, because I only avoided him and didn't show a strength.

I was just waiting for the right time. I had my strategy on point but what he just said to me, pissed me off so I had my hands moved on its own. Now, look at the ending. Ni hindi na nga niya kayang tumayo. He's on the ground, not conscious but he was panting at the ground.

"AND THE WINNER IS CHUZELLE GALAEZ. EVERYBODY CHEER FOR HER." Sa sinigaw ng announcer doon sa mic, nagsigawan ang mga tao habang inaalog alog pa nila ang grills na isang balakid sa kanilang panonood dito sa amin. I smirked at the sight as I hear them cheer.

Cheer for me even more dahil ngayon, kitang kita niyo na kung gaano nga ba ako kagaling. It only took seconds and then he fell on the ground. Panting.

"SABI KO NA NGA BA. SI CHUZELLE GALAEZ TALAGA ANG MAGPAPATANGGAL NG ANGAS NG LALAKING ITO. FINALLY. THANK YOU FOR MAKING OUR DAY HAPPY FOR BRINGING THE MAN DOWN." Sabay noon ay ang mas paglakas ng hiyaw ng mga tao at ang pagsipol nila sa akin. They even chanted my name a lot of times as I look at the top where they are. I smiled and nodded.

Tumalikod ako sa gitna at aakmang lalabas na sana sa gitna ng stadium nang maramdaman ko ang presensiya sa aking likuran na tumayo. He finally moved.

Pikit ang isa nitong mga mata at mukha ng lampa sa kaniyang kalagayan. He looks like a fucking person who just came out from a drinking session. Lahat sila ay napatigil sa pagcheer sa akin nang makitang tumayo si Chal mula sa sahig.

Lumingon ako at umigting ang aking panga habang pinagmamasdan ang nakakairita nitong pagmumukha. He looks like a person who just came out from the embarrassing moment. Natauhan na ata siya mula sa galit niya sa akin kanina kung kaya't ganito na siya makatingin sa akin. Deep, sharp and there was a big hint of embarrassed and mad him.

"HOW DARE YOU TAKE ME DOWN, GALAEZ." Wow! How dare me? Kailangan ko pa ba talagang humingi ng permiso sa kaniya kanina bago ko siya ipinatumba? How pathetic is he even just saying those. Anong how dare me? Of course, he is an enemy and what we do to our enemy is to take it down first.

Ano bang inaasahan niya sa akin na gagawin ko sana kanina dito? Inaasahan niya ba na hindi ako lalaban at hahayaan siyang gulpihin ako? I will not just be embarrassed in front of everyone. I will lose my tittle and also, my confidence.

(District Series Two) The Deceiver [COMPLETED - NOT EDITED YET] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon