(District Series Two) The Deceiver [COMPLETED - NOT EDITED YET]

[13]

CHUZELLE

"KILL THEM." Nawala ang aking ngisi nang isigaw iyon ni Drew sa kaniyang mga kasamahan. And without any seconds and hesitation, bigla na lang naglabas ng mga baril ang mga tauhan ni Drew at pinaulanan kami ng bala.

I felt two hands pushed me on the ground as the gunshots echoed the whole place. When I look at it, instead of be grateful to the person, I pushed him away and gave him a deadly stare.

"Ganiyan ka pa makatingin sa akin. I just saved you, can't you see?" Save my ass. Mas gugustuhin ko pang mamatay kesa masagip sa lalaking ito. Darc.

"Hinayaan mo na lang sana akong mamatay. Magsasaya ka kapag nawala ako." I said and grab the gun from the ground and pointed it at Drew but when I tried to fire it to him, it didn't do it. Shit, walang bala.

And then, gunshots followed as they try to aim me. Ako ang kanilang pakay kaya ako ang mas pinag iinitan nilang lahat. Their attention is all on me as I hide from one table to another. Papalit palit ako ng pinagtataguan at hindi man lang nila ako natamaan. How bad are they at shooting?

Ako na nga ang gagawa niyan.

Nang may mahagip akong magazine, tumakbo ako papunta doon at hindi na pinalagpas ang oras at minuto. Pinalitan ko ng magazine ang dalang baril kapagkuwan ay ikinasa ito. I pointed it at Drew and did not hesitate to fire at ang tanga namang hindi ako nakita, hindi umiwas at natamaan sa kaniyang balikat.

He groaned in pain as he fell on the ground, holding the part of his shoulder where I hit him. Ang tanga nga naman, anong magagawa? I smirked when I had the chance to hit all of them.

Itinutok ko ang baril sa natira nilang mga kasamahan at pinaputukan sila sa kanilang paa. I didn't hit them on their head or heart. It's still too early, mas gusto ko pang makita ang pagmumukha nila na hihingi ng tawad sa amin kaya di ko muna papatayin.

Lumabas ako sa pinagtataguan at aakmang lalapitan sila nang biglang may umatake sa aking likuran. Hindi baril kundi hand to hand combat. The person jumped off from the ceiling and tried hitting me with his feet but I was too fast and quick to notice the person and I jumped off away from the spot.

Nang makababa na ang taong umatake sa akin. Hindi ko makita ang mukha niya dahil may nakatakip na itim na mask. But I can feel that this person is dangerous. The breathing is normal, he or she is very calm and does not have a sign of nervousness inside her or him.

"Chuzelle." Tawag sa akin ni Anrey. Hindi ako lumingon sa kaniya pero sinagot ko siya habang nakatingin pa din sa taong nandito sa harap ko ngayon, naghahanda nang umatake sa akin. "Take care of the group. Ako na ang bahala dito." Sabay tingin ko sa taong nandito sa harapan ko.

"Chuzelle Galaez. It's nice meeting you in person. Finally, nakita na din kita sa totoong buhay. Maraming balita tungkol sa iyo at narinig ko din na marunog at magaling ka sa pakikipaglaban. I want to see that from a legend." It's a he. And it looks like he is here to insult me if ever he's gonna pin me down. Hindi ko naman iyon hahayaan. I want to keep my ego intact.

"Let's see if you can. Mukhang hindi ka din pipitsugin dahil nararamdaman ko ang awra mo. I wonder what is the face behind that mask." I answered him.

"Bring it on." Hindi nga siya nagbibiro nang sabihin niya iyon. Awtomatiko na gumalaw ang kaniyang paa at tumakbo papunta sa akin pero akala ko sa harapan ko siya aatake pero tumalon siya pagkatapos tumakbo papalapit sa akin sa harapan kapagkuwan ay itinaas ang paa niya para tamaan ako sa ibabaw pero umilag ako.

I jumped off from the spot again and this time, it's my time to attack. I run from the front to the back and faked a blow from the front and then made a big punch from behind. Mas mabilis ako kesa sa kaniya kaya hindi niya kaagad ako nakita nang gawin ko iyon. He groaned in pain as I hit him multiple times from the back.