Λαιμόκοψη. [ChrisTheDevil]

πνιγερές σκέψεις

σιχαίνομαι να έχω όρια
ενώ είμαι σε αυτά κλεισμένη.

Σε παγίδες. Σαν για ζώα στο δάσος.

τα μάτια μου βλέπουν σκηνές από ταινίες ανήθικου περιεχομένου, από ταινίες που δεν υπάρχουν
ή έστω κάποτε υπήρξαν.

Και νερό.
τα τείχη τα κρατάνε στιβαρά οι λέξεις.

νερό, πολύ νερό.
Ένας εφιάλτης που έκανε την ανάσα μου σκοινί, που κλείνει βασανιστικά αργά μέχρι ο λαιμός μου να μαβίσει.

βλέπω παντού νερό,
μα δεν ξέρω αν είναι αυτό που με πνίγει.

μια μπάλα βαρυποινήτη σέρνω στο πόδι μια ζωή, λες και στη μοίρα έφταιξα ακόμα και στη γέννα,

και τούτη η βλοσηρή με πολεμά ως το θάνατο.

τελικά δεν ήταν όμως νερό.
Ήταν οι σκηνές που παίζουν σαν κλείνω τα μάτια μου.
Ήταν η αγάπη που νομίζουν ότι έχουν οι άνθρωποι.
Ήταν οι εκκωφαντικοί ήχοι έξω απ' τα παράθυρα μου, ακόμα και αν δεν ακούγεται τίποτα.
Ήταν η ίδια μου η κραυγή στα όνειρά μου.

Ήταν οι σκέψεις μου.

εύχομαι να μην γράψετε ποτέ βιβλίο για όσα σας πνίγουν
Κρις.

[02/09/2019]