απόψε πονάμε,
και αναρωτιόμαστε τι είναι στα αριστερά του στήθους μας.απόψε φοβάμαι,
και σφίγγω λίγο παραπάνω το μαξιλάρι, όπως και τα μάτια μου,
πιέζοντας με, να ρίξω δάκρυ για να ξεπλυνω το μαύρο.απόψε το παρακαναμε,
και μπλέξαμε λίγο παραπάνω απ' ότι έπρεπε τα ποτά,
αν και ό,τι πιω,
η γεύση πικριζει
σα να πεσε δάκρυ.απόψε σκέφτομαι,
και χαϊδεύω μορφές στην οθόνη μου,
και πονάω
στην σκέψη πως αδυνατώ
ό,τι όμορφο της ζωής μου να κρατήσω.απόψε σ'αγαπάω,
αλλά αυτό γίνεται κάθε απόψε,
και τίποτα δεν αλλάζει μέσα μου.απόψε...
δεν έχει τίποτα απόψε,
τελείωσε το απόψε και μάζεψε τις αναμνήσεις μου μέσα απ' το μυαλό
και έφυγε
αφήνοντας κάθε
επίπονη
σκέψη
να με πληγώσει.
ESTÁS LEYENDO
Λαιμόκοψη. [ChrisTheDevil]
Poesía[ On Hold ] >, μια ποιητική μου συλλογή -ακόμα. WATTPAD || All Rights Reserved ®, Copyright ©ChrisTheDevil 2021