თავი 16

233 15 8
                                    

- ჰეი პატარავ მე სიგარეტს მოვწევ და მოვალ კარგი? - ამბობს კოკა და სიგარეტის მოსაწევად აივანზე გადის.

ამ დროს მე დრო ვიხელთე და კვლავ ნარკოტიკი გავურიე ლუდში.

რაც მოგეხსენება ჩვენს ერთად ცხოვრებას. მე საკუთარი ოთახი მაქვს და იქ ვარ. ის კი თავის ოთახში ებრძვის ყოველ ღამით ჩემს მიერ შექმნილ მოჩვენებას.

- ნიტა პატარავ ცოტა დავიღალე და მე დავწვები. - მოვიდა და ლუდი ერთი მოყუდებუთ გამოცალა.

- კარგი ტკბილი ძილი. - გავიღიმე და მეც ჩემს ოთახში შევედი.

* ვაჩე დღეს უკვე დასაწოლად წავიდა. სჯობს ვიჩქაროთ. *

* კარგი ახლავე მანდ გავჩნდები. *

სანამ ვაჩე მოვიდოდა ოთახს წრეებს ვურტყავდი და ვცდილობდი დრო გამეყვანა. ვაჩესგან ნიშანი მივიღე რომ მზად იყო თამაშის დასაწყებად. ფმის ფანჯარასთან მანეკენი ჩამოკიდა. მანეკენი ლილეს სარაფანი ეცვა ის სარაფანი რომელიც იმ დღეს ეცვა როდესაც მასზე ძალა იხმარეს. კვლავ რაცია ჰქონდა მიმაგრებული და ჩამწერი აპარატი. კვლავ ის საშინელი ხმა გაისმოდა რაციაში. ხმა რომელიც ლილეს ეკუთვნოდა. ხმა რომელიც გამწარებით კიოდა.

* რა?*

* კოკა*

*არა შენ ნამდვილი არ ხარ. შენ არ არსებობ შენ უბრალოდ ჩემი წარმოსახვის ნაწილი ხარ. *

* რა გამიკეთე კოკა. მე ხომ შენი მეგობრის შეყვარებული ვიყავი.*

* არა შენ არ არსებობ ეს უბრალოდ კოშმარია. აი დაინახავ რომ მალე გავიღვიძებ. *

* კოკა ეს რატომ გამიკეთე. *

* შეწყვიტე მე არაფერი გამიკეთებია. *

* ეს ყველაფერი ხომ შენ დამმართე. *

* არა ცდები მე არაფერი გამიკეთებია. *

ვაჩემ ნიშანი მომცა რომ შემეწყვიტა საუბარი და ეს სპექტაკლი.
მანეკენი ტროტუარზე გადავაგდეთ სადაც წითელი ნაჭერი იყო დაფენილი.

გაიღიმე ანგელოზები არ ტირიან!(დასრულებული)Where stories live. Discover now