Şafakta Aşk ₪

2.Bölüm ► Gökkuşağı *

Telefonu hoparlöre alarak açtım .

" Buyur gülüm "

" Yanındaki Bir Bordo Bereli . Şu an Arkadaşları ağır silahlarla geliyor .

Çatışmada , arkadaşları için esir düşmüş . Konumuz bu değil , büyük ihtimal yanındadır . Sen Arı kovanına , çomağını soktun mu ? "

" Soktum da ..."

"O ' da ' ekini nedense oldum olalı sevmem . Ne bok yedin gene "

" Geldiğimde desem "

" Üsse Rapor vericem , delirtme beni "

" Rapor vereceksen hayatta demem "

" Geldiğinde Panzerle uğraşırsın o zaman " İçimdeki korku ve endişeyi bir yana siktir ettim , panzer abi bu . Üstümdende geçerdi , başka bir yerimden de .

" Kraliçe , sizlere ömür "

"Allah rahmet eylesin "

"Amin "

İlk başta telefonu yüzüme kapadı zanlettim ama daha sonra sinirli sinirli konuşmaya başladı .

" Üstle sen uğraşırsın.  Kılımı kıpırdatmam "

" Tamam abi tamam.  Sen yolla birisini aldır bizi şuradan,  Allasen "

" Bordo berelinin takımı ve seninkiler geliyor.  Kuzey tarafına gidin,  buluşma alanı orası "

" Tamam,  hadi Allah'a emanet "

" Sanada  kolay gelsin,  yavrum "

Telefonu koydum ve adama doğru döndüm.  O kadar koşmaktan sonra ben nefes-nefese kalırken o hiç etkilenmemiş,  hatta etrafını kontrol ediyordu. 

" Ekibin geliyormuş.  Kuzeye doğru gitmemiz gerek.  "

Hiç bana bakmadan sağ tarafa saptı "Buradan " onu takip etmeye başladım.  Lakin hala kendimi yorgun hissediyordum.  Zaten aklıma üsse vereceğim hesap gelince yoğun bir psikolojik baskı gelmişti üstüme üstüme.  " Hızlı yürü " diye seslendi. 

Genel erkek türü işte.  Klasik öküz , katkısız odun.  İnsan bir teşekkür eder.  Sonuçta ben gelmesem çoktan gebermişti.  Ama öküz diye boşuna demiyorum.  

Mısır sıcaklığından ölmek üzereydim ama ben bu gibi durumlar için eğitilmiş ve adaptasyon yapmayı öğrenmiştim.  Burnumdan derin derin aldığım nefesi ağzımdan almaya , Adımlarımı büyüterek hızlanmaya ,  Bileklerimi ovarak kendime gelmeye , çalıştım.  

Ağaçlar sıklaşmaya başladığı zaman,  insan sesleri yüksek bir desibelde geliyordu.  Hani biz değilde düşman olsaydı,  sıçtıklarının resmiydi.  Aslında hiçbir asker beklerken çıktını bile çıkarmazdı.  Ama artık bu sesler normal bir konuşma sesi değil idi resmen böğürmekti. 

Adam kaşlarını çatarak ileri doğru bakıyordu. Hani aslında dikkatimi çekmez ama bu adam dikkatimi çekmişti . Adamın karşındaki kanlar kurumaya yüz tutmuştu ve   yüzüne vuran ay ışığında bile  belli oluyordu.  Ama bir kaç yara ve kanlar , yüzündeki enfesliği kaybetememişti . Esmerdi,  benden en az 10 cm uzundu.  Kirpikleri ise benim saatlerce uğraşıp rimel ile yaptığımdan daha gür ve uzundu.  Omuzları geniş ve yapılıydı . Erkek düşkünü değildim ama o gerçekten de iyiydi.Allah sahibine bağışlasın ne diyim. 

  Seslere yaklaştıkça bir kaç kişi görünmeye başlamıştı. 

" Bu işte olduğunuzu Bildirmeniz lazımdı,  Albayım "