Bir gerçek aile hikayesinden çok daha fazlası. Aşk, arkadaşlık, aile...
Her şey bu hikâyede:)
"Bu şarkıyı bizim için çok özel bir kadına yazdım. Bu kadın hepimizin hayatında büyük bir yer kaplıyor. En çok da benim. O olmasaydı bu yerlere gelemezdik...
Nasılsınızumarım iyisinizdir. Çok uzatmak istemeden bölümegeçmek istiyorum. Umarım beğenirsiniz♡
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2. Bölüm: "Karar."
"Haksızlık ama bu!" diyerek isyan ettim. Bacaklarımı hızla bağdaş şekline getirip omuzlarımı dikleştirdim. "O kadar yolu gelmişim, reva mı bu bana?" gözlerimi tek tek bizimkilerin üstünde gezdirdim. Cümlelerimi teker teker söyleyerek ajıtasyon yapmaya çalışıyordum. Olduğu kadardı.
"Bacım sevgiline anlat bunları. O tembihledi bizi." Tuna'nın söyledikleriyle beraber tek kaşımı kaldırarak Pars'a döndüm. "Öyle mi Pars Bey?" tehtidkar bir şekilde sorduğum soruyla Tuna'ya iyi bok yedin der gibi bakıp bana döndü ve gülümsedi.
"Güzelim bir bildiğimiz var herhalde." huyuma gitmek ister gibi ılımlı bir şekilde konuştuğunda bu hallerini göz ardı etmeye çalıştım. "Nasıl bir bildiğin varmış Pars efendi?" diye sorduğumda yarım ağız gülümsedi. "O da bana kalsın. Zamanı gelince görürsün."
Ağzından laf almayacağımı anladığım gibi oflayarak geriye yaslandım. Şarkılarını kaydettikleri stüdyoya gelmiştim sabah erkenden. Şarkının bittiğini duyduğum andan beri dinlemek için can atıyordum. Gel gör ki beyefendi dinletmiyordu. Çıktığı zaman dinleyecekmişim. Bu zamana kadar böyle bir şey yapmazken nerden çıkmıştı birden bire? Bütün şarkılarını ilk ben dinlerdim. Tabii şu ana kadar.
Koltukta telefonu ile uğraşan Buğra'nın yanına doğru kayıp başımı omzuna yasladım. "Napıyorsun gözlerine kurban olduğum." Buğra'nın göz yapısı hafif çekikti ve bu ona ayrı bir hava katıyordu. Bunu seviyordum, sevdiğimi bir keko edasıyla dile getirmeyi daha çok seviyordum.
Gülüp üstten bir şekilde bana baktı. "İnstagramda geziyorum minik keko." deyip telefonu bana doğru çevirdi. "Gördüğün üzere." ekrana baktığımda ana sayfada Çınar'ın fotoğraf hesabının açık olduğunu gördüm. Çınar foroğraf çekmeyi ayrı bir seviyordu. Çektiği fotoğrafları koymak için ayrı bir hesabı vardı.
Bizi çektiği anonim fotoğrafları paylaşıyordu. Oldukça fazla bir takipçisi vardı hesabında. Hesabın sahibinin Çınar olduğu ve fotoğrafların bizler olduğu fanlar tarafından öğrenilse daha fazla olacağını biliyordum.
En baştaki fotoğrafı fark ettiğimde bakışlarım hızla Çınar'ı buldu. "Oha bunu ne ara çektin?" Buğra'nın elinden telefonu kaptığım gibi ekranı Çınar'a doğru çevirdim. Pars ile ikimizin fotoğrafıydı. Çınar kapalı olan gözlerini aralayarak kafasını yasladığı koltuk kenarından hafif bir şekilde kaldırıp fotoğrafa baktı.
Fotoğrafı görünce dudaklarında hafif bir sırıtma meydana gelmişti. Ellerini ensesinin arkasında birleştirip gayet rahat bir şekilde cevap verdi, "Ben çekerim."
