Stressli bir okul gününün ardından eve geldim ve aklımda olanları hikayeme aktarmak istiyorum.-Maki
-04
Anlık istekleriniz yüzünden söylediğiniz en ufak bir yalan bile büyük felaketleri eşiğinde getirebilir. Bu sözü bir kitapta görmüştüm, şuan ismini hatırlamasam ve kitabı okurken çok umursamamış olsam bile şuan bu sözün benim için büyük bir anlam arz ettiğini anımsadım. İstekler ve mantık arasında çok ince bir çizgi olduğunu düşünmüşümdür hep, ben ise şu yaşıma gelene dek hep mantıktan yana olmanın doğruluğunu savunan taraftım, daha doğrusu bugüne dek.Merdivenden çıkmamız üzerine ayak sesleri ile irkilen Sucrose kafasını çevirdi ve bize doğru baktı. Sucrose'un çoktan eve gittiğini düşünmem aptallıktı, Sucrose beni orda bırakıp gidecek kadar bencil birisi değildi, bencillik eden taraf bendim.
Sucrose'u görüp duraksamam üzerine pişmanlığımın verdiği bir ter boşalması yaşadım ve kalbim yerinden çıkıcak gibi atmaya başladı, ani bir tepki verip aptalca şeyler söylememek adına dilimi ısırdım. Sucrose elindeki birayi bıraktı ve portremle birlikte bize doğru yavaşca gelmeye başladı. Fazla alkol almanın etkisi yüzünden yarı sarhoş haldeydi ama hâlâ bilinci yerinde gibi gözüküyordu.
Sucrose'un o halini görünce Kaeya'nın elinin arasından sıyrılıp Sucrose'un yanına koştum ve Tavern'in balkonuna götürdüm onu. O kadar ani hareket etmiştim ki ne Kaeya ne de Sucrose tepki verebilmişti. Tavern'in balkonu boştu sadece biz vardık fakat rüzgar üşütecek derecede fazla esiyordu.
Sucrose kolları ile kendini saracak şekilde duruyordu, üşüdüğü belliydi. fakat ona bira lekeli süveterimden başka verecek birşeyim yoktu. Yüzündeki ciddi ifade ile beni süzen Sucrose birden konuşmaya başladı. "Albedo seni ne kadar aradığımdan haberin var mı? Başına birşey geldi diye çok korktum fakat boşuna korkmuşum belli ki, birileri benden habersiz yalan söyleyip kaçarak başkaları ile takılıp kafasına göre eğleniyor ne kadar güzel... son günlerde yeterince garip davranıyordun zaten, sana o gün piknik yapmaya çıkmanı söylemem büyük hataydı, insanlar bir günde farklı bir ortam görünce bile değişebiliyormuş belli ki."
Sucrose dediklerinde haklıydı ama asıl zihnime oturan cümle "insanlar bir günde farklı bir ortam görünce bile değişebiliyor." Dediği kısımdı. Ben değişmiş miydim? Bir kez olsun isteklerinin arzusuna düşmek kötü birşey miydi? Değişmek kötü birşey mi? İnsan psikolojisi işte böyle birşey tabii bu verdiğim basit bir örnek sadece. İnsanlar her ne kadar mantıklarına göre de davransalar aslında içten içe arzuladıkları şeyin peşindedirler hep.
Sucrose'un yüzüne tamamen pişmanlığımı yansıtabilecek bir şekilde bakmayı umdum fakat Sucrose benden bir açıklama bekliyor gibiydi. İşte yine açıklamalar.. belki de bu hayatta yapmakta en berbat olduğum şey, fakat bu sefer dürüstlüğümle Sucrose'a olanları anlatmanın mantıklı olduğunu düşündüm. Soyulmaktan derbeder olan tırnaklarımın kenarlarını soymayı bırakıp bende aynı ciddiyetle Sucrose'un yüzüne bakıp konuşmaya başladım.
"O an sana bira almaya gideceğimi söyledim gerçekten geri gelmeyi düşünüyordum fakat sonra geçen gün tanıştığım birisiyle karşılaştım ve o an.." dediğim an cümlem kesildi çünkü birisi kapıya vuruyordu, gürültü kesildikten sonra vuran kişi konuşmaya başladı. "Albedo orda herşey yolunda mı neler oluyor?" Dedi kapıya vuran kişi sesten anlaşılacağı kadarıyla bu kişi kesinlikle Kaeya'ydı. Duraksadım fakat Sucrose'a olan açıklamamı daha fazla geciktirmemeliyim diye düşündüm ve Kaeya'ya cevap verdim. "Herşey yolunda! Bi arkadaşımla karşılaştım. Sürpriz oldu ve bir konu hakkında konuşmalıyız müsadenle birazdan yanına döneceğim!" Diyebildim. Sucrose hâlâ sinirli ifadesiyle bir bana bir kapıya dikkatlice bakıyordu.
Alnımdaki teri sildikten sonra Sucrose'a geri döndüm. "Nerde kalmıştım? Ah evet karşılaştığım kişiyle 5 gün önceki piknikte tanışmıştım ve inan sana haber vermek istiyordum fakat biraz takıldık ve bu kadar uzun süreceğini düşünmemiştim, birlikte bira içtik ve zamanın nasıl bu kadar hızlı geçtiğini anlayamadım bile. Ben, cidden çok özür dilerim." Dedim ve içimden tanrıya Sucrose'un beni affetmesini umdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
picture of him| Kaebedo
FanfictionFandom için adam akıllı hikaye yazmaya geldim. (Askiya alindi) İnsanlarla iletişimi pek iyi olmayıp kendini küçüklüğünden beri kendini resim çizmeye adamış Albedo'nun tanımadığı birisinin resmini çizmesi hayatının yeni bir dönemine giriş yapmasını s...