Home ( U+Z )

part 11

🔴🔴🔴🔴🔴🔴🔴

" အခန်းနံပါတ် 3021...."

"ကျေးဇူး "

အလျင်လိုနေပြီမှန်းသိသာလှစွာ ဆွဲယူသွားသူကြောင့် ဝန်ထမ်းမလေးမှာ ပါးစပ်အဟောင်းသား..

/ နားလည်ပါတယ် ငါနားလည်ပါတယ် /

အခန်းတွင်းရောက်လာသည်နှင့် ရီရှင်းရဲ့ မွတ်မွတ်သိပ်သိပ်အနမ်းတွေက ဂျွန်မြောင်ရဲ့လည်တိုင်အနှံ့ကို ရောက်ချလာသည်။ သာမန်နမ်းတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ အရာထင်အောင် ကိုက်ဆွဲနေတာမို့ ဂျွန်မြောင်မှာ အသံပင်မထွက်နိုင်...

အဖြူရောင်ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်သို့ ပစ်တင်ခံလိုက်ရပြီး အုပ်မိုးလာသည့်ရီရှင်းအင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို ရှိစုမဲ့စုအားလေးနဲ့ ဖြုတ်နေသူကြောင့် ရီရှင်း ဂျွန်မြောင်ရဲ့အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်သည်...

"ဗြီးးး‌ "

နှစ်ခြမ်းကွဲသွားတဲ့အင်္ကျီလေးက ကုတင်အောက်ကို ဝှီးခနဲ

ဖြူဝင်းနေတဲ့ ရင်ဘတ်ကို စိတ်ထဲရှိသလိုကြမ်းတမ်းမိတော့ ညည်းညူသံတွေက တာကျိုးသလိုထွက်ကျလာတော့သည်။

ရီဝေဝေမျက်လုံးလေးနဲ့ ဂျွန်မြောင်က ရီရှင်းကို အသာကြည့်နေရုံကလွဲ ဘာမှမတုန့်ပြန့်နိုင်သည်မှာ ဆေးကြောင့်...အသိစိတ်ကပ်နေပါက လက်ဖြူဖြူသေးသေးလေးတွေက ရီရှင်းဆီရောက်လာမှာပဲ

အကြို‌လုပ်ငန်းတွေလုပ်ဆောင်ပြီးတော့ ဂျွန်မြောင်မှာ နီနီရဲရဲနှင့် စားဖို့အသင့်ထုတ်လာတဲ့ ပုစွန်ပေါင်းလေးလိုဖြစ်နေပြီပင်...

" ကိုယ့်sizeက နည်းနည်း "

" ရ တာ မို့ အခု အင့် "

ရီရှင်းအရွယ်အစားကို လက်မခံနိုင်သူက ဆေးမိနေတာတောင်မှ ရင်ဘတ်တို့ကို တွန်းကန်လာသည်...

လက်တို့ကို ယှက်တွယ်ကာ အိပ်ရာပေါ်ဖိကပ်ပြီး ခါးကို အဆုံးထိလှုပ်ရှားလိုက်တော့ ငိုညည်းလာသည့် အသံလေး

" Shit...."

" Ha.. ahh are"

" Dame... It's so tight bae "

" အင့် ဟင့် နာ နာတယ်လို့ လူဆိုးရဲ့ "

မျက်ရည်လုံးကြီးတွေက တာကျိုးသလို ကျိုးလာတော့လဲ  ပျာယာခတ်သွားရသည်