Fell in Love with the President

Chapter 25

Jade's POV

I woke up but I didnt bother to check the time. Wala naman akong pasok. I checked my phone and ang dami kong unread messages from my friends, followers, and yung iba kong relatives.

Babasahin ko ba? Wag na. Makakadagdag lang yan sa kung anumang nararamdaman ko.

Hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nangyari kahapon. Unti unti ko ding inalala lahat ng nangyari. Mula sa pagpunta ko sa rally nya, sa pagiging trending ko dahil sa lintik na placard, sa pagpunta sa event ni Direk, the day na nakilala ko sila manang Imee, yung pagkidnap nya saken at pagdala sa San Juan, sa pagpapakilala ko sa kanya sa parents ko, sa pagsurprise ko sa kanya sa Ilocos, hanggang sa pamamanhikan.

Naiyak na naman ako nung naalala ko lahat. Ang dami na pala naming napagdaanan ni Bonget. Tangina, tinapon nya lang ng ganun kabilis.

Of course he can do that. He never loved me in the first place. He's still inlove with his wife. Sabagay, diko sya masisisi. His wife is the definition of perfection. Matalino, maganda, galing sa kilalang angkan, at well known.

Eh ako? Call center agent lang, estudyante, dipa famous yung family ko, single mom pa. Wala akong panama dun. How can I fight that kind of love? Baka nga kelangan ko na ding sumuko.

Napangiti ako ng mapait. Bakit ba lagi akong minamalas pagdating sa pag ibig? May kasalanan kayang mabigat yung past life ko at ako ang pinagbabayad ngayon?

I shrugged off the thoughts that running into my mind right now. Tama, nangako ako sa kanya. Na lalaban ako para saming dalawa. Im the type of woman who's not giving up without putting up a damn fight.

Bumangon ako. Naghanap ng isusuot ko, nilabas ko din yung mga make up ko. Natuto naman akong maglagay nito kasi minsan we need to look presentable in the office lalo na pag may client kami.

I went out of my room. Gabi na pala. Sabagay, diko naman alam kasi nga nakakulong lang ako sa kwarto the entire day.

'bunso? Thank God you got up na. Nag aalala kami ni papa mo sayo. Kumain ka na. Wala ka pang kinakain since breakfast' mom said

Di ako sumagot. Nakita ko naman ang anak ko and I hugged him. He just giggled. Kelangan kong makakuha ng lakas sa anak ko, para makaya ko ang gagawin ko.

'oh anak. Buti naman bumangon ka na. Nagluto ako ng favorite mong laing. Naku, napakasarap. Dinagdagan ko ng gata and maraming chilis kase alam kong gusto mo yun' papa

I smiled. I know how hard my parents are trying to cheer me up pero ayokong lokohin ang sarili ko.

Nagdirecho lang ako sa banyo para maligo. Sana, kayanin ko to.

Lumabas nako at nagbihis. Nag apply na din ako ng make up tapos nagpabango. I am wearing a black dress na fit sa katawan ko. Then, pinatungan ko ng blazers. Sleeveless kasi to.

I wore my white pumps. Buti naitago ko pato. Inayos ko na din ang buhok ko and Im off to go.

Napansin kong maga pa din ang mata ko kahit may make up na, hindi pa rin matatago. I wore my reading glasses para hindi halata.

'where are you going, young lady? Cant you see na gabi na?' dad said blocking my way palabas

'kina Bonget dad. Ill be back. Sandali lang ako promise'

'no way. Hindi ka pupunta don! What are you going to do?! Magmamakaawa ka sa lalaking yun? No, you're staying here!'

'pero pa, kelangan ko syang makausap. Payagan mo nako, please... Hindi ko kayang mawala sya...'

Naiiyak na naman ako. I never thought that I would be this desperate to talk to him.

'bunso, just listen to your dad. Baka mapahamak ka pa..'