Chapter 17

4 0 0
                                    

THU AT 8:16 PM

: inagahan ko na para matagal kitang makausap hahaha.

Cy 🧑

: Maaga pa mo pa itong oras na ito?

: Late na kaya.

: bakit, tutulog ka na?

Cy 🧑

: Mamaya pa naman. Kumusta work?

: good. Maayos naman
ang trabaho. Madali akong nakapag-adjust at saka madali silang pakisamahan. Kasama ko rin sa work si Seph.

Cy 🧑

: Sumama rin pala siya ng uwi.

: oo, guardian ko kuno, e. Hahaha.

Cy 🧑

: Si tito, hindi mo kasama umuwi?

: wala na siya.

Cy 🧑

: Sorry.

: Hindi ko alam. Condolence.

: salamat.

: mag-one year na rin
siyang wala.

: ganoon talaga ang buhay, laging may nawawala pero may bumabalik pa naman.

Cy 🧑

: E 'di mag-isa ka sa inyo?

: ay, hindi mo ako
matatakot sa multo-multo na iyan.

: hindi na ako gaya
ng dati.

: di na epektib iyan.

Cy 🧑

: Hindi nga?

: hindi na talaga,
promise.

Cy 🧑

: Takbo ka kaagad dati kapag pinagtulungan ka namin ni Monique na takutin dati.

: Grabe iyak mo doon. Ngawa  ka nang ngawa hahaha. May tumutulo pang sipon.

: akala mo ako lang
nakita mong umiyak?

: ikaw nga itong todo
ang takbo noong sinabi kong may multo sa likod mo.

: pero ang nakakatawa, napalo ka.

Cy 🧑

: Napalo lang naman ako ng tsinelas kasi hindi ko alam na tsinelas pala ni mama iyong hiniram mo.

: sabi mo walang
gumagamit kaya kinuha ko at iyon ang ginamit ko para sa tumbang preso.

Cy 🧑

: Imbes na lata patumbahin mo, mga halaman ni mama tinitira mo.

: Ako tuloy laging napapalo.

: dama kong marami
kang rant sa akin noong bata tayo, ah.

Cy 🧑

: Marami nga. Hahaha.

: parang ayoko na tuloy bumalik ng bata.

: feeling ko babawi
ka talaga sa akin.

Cy 🧑

: Wala na akong napapansing naglalaro ng ganoon ngayon.

Ex for a Reason (CHAT SERIES #8)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon