Klasrum :)

Chapter 3.5

(A/N: MEdyo maguguluhan po kayo, kaya kailangang intindihin nyong mabuti Hahahaha! Yung mga nakaraang chapters po yun yong mga unang nangyari.. eto pong mga susunod ipapakilala po lahat ng characters in their own POV, Lahat po ay bida dito. Nangyaring lahat sa iisang Klasrum. :] Bawat isa po dito sa kwento may kanya kanyang istorya ng buhay, )

[Camille's POV]

A/N: Kung naaalala nyo, sha po yung may angelic face na sweet sa parents.sa chapter 2

Habang ako'y nasa isang magandang lugar.. Lahat ay tahimik punong puno ng pa-ibig. Walang away, walang gulo. Kalikasan ang siyang mararamdaman mo. maririnig mo pa nga ang lagaslas ng tubig pati na ang mala-anghel na boses ng mga ibon. Suot ko'y isang puting puting sando na takip ng kulay pulang rosas kung tawagin ay blazer. binagayan pa ng puting pangibaba na siya namang sakto sa hubog ng aking binti't mga hita.. sa lugar na ito.. maraming tao.. dumadaan lang sa harap ko. tila ba ako'y estranghero.. Pero hindi din naman nila ako pinapansin.. ano bang mayroon dito? Sa hindi kalayuan ay matatanaw mo ang isang nakatalikod na matipunong lalaking may kakulay ng suot ko.. kulay-pulang rosas ang kanyang damit na binabagayan din ng isang puting pantalon.. Katulad ng akin diba? Sa lugar na ito.. kaming dalawa lang ang naiiba.. kami lang ang parehas ng kulay ng damit.. Tila ba ito na ang taong nakatadhana sa akin? Eto na nga.. Siya na ang lalaking pakakasalan ko at makakasama ko habang buhay.. Unti unti siyang humarap ..............................at ............................................................at.................................................................

.

.

.

.

.

.

.

.

"Doy! Gising ka na.. male-late ka na oh.. Unang araw mo pa naman sa bago mong paaralan, nakahanda na ang breakfast mo.. gising na.. "

Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaah! O_o lord naman eh! Akala ko totoo na! Hindi mo man lang po pinaharap yung prince charming ko, panaginip lang pala. sana po hindi na ko nagising. :D

Pagka-rinig ko ng malambing na tinig ni mama. bumangon na ako. Hindi pa din ako maka-get-over sa panaginip ko! Sayang. Sobrang nanghihinayang ako don, dahil ang likod lang ng soulmate ko yung nakita ko. Hindi pa humarap.

Di bale itutuloy ko na lang mamyang gabi.

"Goodmorning mama! Goodmorning papa!"kahit dalaga na ako ganyan pa rin ako kalambing sa mga magulang ko.. siyempre noh.. dapat lang!

Tapos kiniss lang ako nila mama, saka na ako kumain.. tapos sila umalis muna at pupunta daw muna sila sa labas para mag-excercise. oo nga pala first day of classes nanaman, bagong experience na naman to.

Gayak... gayak... gayak.... suklay... suklay....

ayos nang gamit.. lagay sa bag... PACK...

ayos pa uli...

Gayak... gayak... gayak.... suklay... suklay....

ayos pa uli...

Gayak... gayak... gayak.... suklay... suklay....

ayos pa uli...

Gayak... gayak... gayak.... suklay... suklay....

"Odoy! Halika na... late ka na oh.."

Kumain, nag-toothbrush, naligo... tapos ayon, pabalik balik lang ako sa salamin hanggang sa tawagin na ako ni mama..

2hours akong gumagayak, at ang sama ng araw ko dahil hindi humarap yung prince charming ko sa panaginip, ade sana kilala ko na sana sha ngayon.

Si mama naman, Mukhang Odoy. Actually yan tawag sakin nung bata pa ko. Ang Weird. >.< Dito lang ako sa bahay tinatawag ng ganyan. at walang nakakaalam nyan kundi family ko lang noh!

Madami na akong naging boyfriend.. Kaso? Walang tumatagal sakin, Eh kung sa mabilis ako magsawa eh? Hindi pa kasi dumadating yung Man in my dreams ko. HAHAHA, anchaka..

Ako ay isang magandang babae. Inaamin ko kasi totoo naman, pero hndi ko pinagyayabang yung anu man ang meron ako. Malambing ako lalo na sa mga mahal ko sa buhay. sa boyfriend? Crush? Heck No! Napaka bwisit ko.

Kaya konti lang ang kaibigan ko eh kasi bwisit ako, Mwahahahaha :D Only child pala ako. :/ My sister died when she was 5 years old... because of....

Uhmm yeah... Pasok na ko, since anong oras na din naman na, lagpas nang 8am.

"Tara na! sumakay ka na.."Pagtawag sakin ni Papa.

tapos sumakay na den ako, kumpara sa mga pinsan kong di-kotse pa, ako trycycle lang. ayoko ngang mag-feeling mayaman, komportable naman na ako sa ganito. sa simpleng buhay, sa simpleng ako,.

otw to school na kami. yun nga lang malayo yung bahay namin kaya 30 minutes ang byahe sa school. 3rd year high na kami, kumpara sa ibang school. iba ang sistema ng bago kong papasukan. kaya lahat ay Exxxcited. <3

Atlast I'm here na din..

Ooooh. -_- Madami na din tao. bumaba na ako..

tapos nagkiss kila mama..

Pumasok na ako, at may isang babaeng tumingin sa akin. at nag-smile. mukang mataray at astig.. pero.. bahala na nga hahaha!

humanap ako ng chair kaso... nung uupo na ako...

inunahan ako ng isang lalaking..... Errrr!!!@! Nakakabwisit sha!!!!!! !@#$%%&^&*

Wala man lang-ka-jentejentelman!

"Ay, sorry HAHAHA, uupo ka ba?"Di ba halata?! walang hiyang lalaki to ah,

unang klase, bubwisitin na ko! Graaaaaaaaaaah!@##$%^&*(

"Ay hindi! tatayo sana ako sa upuan! tapos kakanta!"

Walang hiya to,

"Ah ganon ba? Samahan na kita?"Ah, talagang binubwisit mo ako ha!

"Sorry!! Hindi ko kailangan ng sintunadong back-up singer! Sige sayong sayo na yang upuan mo!"Walanghiya talaga, wala namang pumapansin samin,

"Thank you Kaaaaaaamil!"How dare him to call me! hindi kami close. walanghiya.

Christian? Yes, Yu  nga ang name nya hindi bagay sa mala-deeeeeevil niyang ugali!!!! Bwissssssseeeeeeeeet!!!!!!!!!!!!!!! >.<

Tapos umupo na ako, malayo sa kanya.. sya naman nakatingin sakin at nakangiti pa! ------_______________________________-------------

Wahahaha! Makilala nyo pa ko sa mga susunod na kabanata.. XD