The Revenge Of My Boyfriend [Completed]

Special Chapter 2

The Revenge Of My Boyfriend

Isang taon ang lumipas ngunit pakiramdam ko ay lahat ng mayroon ako at nawala nalang ng ganon kadali. Minsan iniisip ko na baka panaginip lamang ang lahat.

Lagi akong nasa puntod ni Tyler. Kahit na masiyadong mabilis ay tinanggap ko nalang na baka hanggang dito na nga lang talaga kami. Magkatabi ang puntod ni dad at Tyler.

Kada linggo ay lagi akong nandito para dumalaw at kausapin silang dalawa. Kapag nagsisimula na ako na kausapin sila ay pakiramdam ko ay nasa harap ko silang dalawa.

"Hi love kamusta kayo ni dad diyan? I'm so sad na dito it's been one year na wala kayo, and I'm still finding out where is Stella. I'm promised na hahanapin ko ang anak natin love. " Pag sasalita ko sa hangin.

" At alam niyo ba napaka dami kong works dito, nahihirapan na din ako. Ang dalawang anak naman natin na lalaki ay wala pang karanasan sa business kaya ako lang muna sa ngayon."

Napa lingon ako sa aking paligid dahil pakiramdam ko ay may nag mamasid sa akin na kung sino.

" Sino ka?" Sigaw ko dito, dahil pakiramdam ko talaga ay may nakatingin sakin.

Dahil don ay tumayo ako upang tingnan kung may tao ba? Pero ng aking tignan ay wala naman.

Dahil sa kaba ng aking nararamdaman ay umalis na ako, at umuwi na muna sa bahay.

Sa tuwing uuwi ako ay pakiramdam ko ay napaka bigat at may kung anong kulang sakin.

" Hi mom, San ka po galing?" Tanong ng pangalawang anak nito sa kanya.

" Galing ako kina Lolo at daddy mo. Sana nga ay sumama kayo e." Sagot ko dito.

" I'm sorry mom, marami po kasing projects na need matapos." Pag hingi ng paumanhin nito sa kanya.

" And mom, by the way may package po na dumating?" Saad nito sakin.

" Ganon ba? Saan daw galing binuksan mo ba?" Tanong ko dito, umiling ito dahil di nila iyon ginagawa kapag hindi sa kanila ang package.

Nang aking tignan ay maliit na box ang aking nakita. Nang buksan ko iyon ay aking ikinagulat ay may litrato ni Tyler. Naka pang luma ng damit ito.

Hindi ko alam na bakit may ganong litrato ang pinadala sakin. Nang tignan ko ang mga bawat litrato ay parang bagong kuha pa ito.

May address na naka saad doon kung saan ko ito mapupuntahan. Lumapit ang anak ko at nagulat din ito sa nakita.

" Mom bakit po may ganyan?" Tila naguguluhan na tanong nito sa kanya.

"I-i don't know, kailangan natin ito puntahan at baka ang daddy mo ito" naiiyak na saad ko.

Umasa ako na baka nga si Tyler ang nasa litrato. Wala akong idea kung bakit may nag padala nito sakin.

Kinubukasan ng umaga ay agad kami nag tungo doon, kinakabahan pa kami parehas dahil sa malalaman namin pag dating don.

Sa isang baryo pala kami nakarating. Ang mga hanap buhay dito ay pangingisda. Masasayang nag uusap ang mga ibang tao. Ang iba napapatingin samin.

Marahil ay dahil mukhang di kami taga dito. Nag tanong ako kung kilala ba nila ang nasa litrato at ns confirm ko na kilala nga daw nila. Nag tanong pa ako kung kilala ba nila.

Ang sagot nila oo mula bata ay dito na daw ito lumaki, kaya kilalang-kilala nila ito.

Nag katinginan pa kami ng aking anak dahil sa narinig. Paanong dito lumaki at nakatira si Tyler? Sino ang nasa puntod kung ganon.

Sinamahan kami ng Isang dalagita na babae kung nasaan ang lalaki nakatira.

"Kuya Tristan!! May bisita ka po." Tawag ng babae dito.