I Dunno What Is Love?

IDWIL 15

"Charlie.." Banggit nito sa pangalan ko.

"Bakit?"

"I think... I think... I think I love you Charlie."

"Hah? Je-Jeremy?" Naramdaman ko ang biglaang pagrigodon ng puso ko. Parang may tumatambol dito sa lakas ng kaba.

"Yes Charlie.. Mahal na kita!.. Gusto ko mang bigyan ng explanation kung bakit mahal kita pero ang hirap iexplain. Ngayon ko lang naramdaman ito. Ngayon ko lang naramdaman kung paano magpahalaga sa isang tao ng higit sa sarili ko. I want to do all the things that will make you happy. I want to protect you. I want to take care of you. That's what I feel while sitting here looking at you!" Madamdamin nitong pahayag sa akin.

"Jeremy!..." Tanging nasambit ko. Halos di ako makahinga sa sari-saring emosyon na nararamdaman ng puso ko. Di ko mapigilan ang sarili kong hawakan ang bahagi ng dibdib ko at hinimas-himas ito. Huminga ako ng malalim kinailangan ko ng hangin dahil kung hindi baka mapabulalas ako ng hikbi.

"Charlie are you okay?" Bigla ang pagdaloy ng pag-alala sa mukha nito.

"O-okay lang a-ako Jeremy!" This time di ko na napigil ang sarili kong humikbi.

"Charlie! What's wrong? Bakit ka umiiyak may nasabi ba akong di mo nagustuhan?" Nakita ko ang pagpanic sa mukha nito sa isiping di ko nagustuhan ang mga sinabi niya.

"Sorry masyado la---

"You don't have to say sorry Charlie... I get it.. You don't feel the same way I feel for you." Malungkot na sabi nito. Tumayo ito at naglakad.

"Damn you Jeremy!" Sigaw ko dito at binato ang hawak kong sabon dito sabay umiyak.

"Charlie!" Nagulat yata ito sa ginawa kong pambabato dito.

"Damn you! Pagkatapos mo akong sabihang mahal mo ako tapos aalis ka na lang without knowing that I love you too!.." Tumutulo na ang luha ko sa pisngi.

Parang itinulos ito sa kinatatayuan nito at nakatulala. Naiinis ako dito. Di ko na mapigilang humikbi pa at para itong natauhan.Mabilis itong naglakad papunta sa akin upang daluhan ako.

"Shhh... Hey stop crying!... Its okay.. I am not gonna leave you." Itinayo ako nito at niyakap hinimas himas pa nito ang likod ko para aluin.

"Bakit ka biglang tumayo at aalis pagkatapos mong magtapat sa akin?" Tanong ko dito sa pagitan ng hikbi. Nakakasama lang ng loob ang isiping uuwi ito pagkatapos niya akong sabihang mahal niya ako. Ano yun joke lang?

"Hindi naman ako aalis. Kukuha lang ako ng tubig na maiinom para sayo kasi parang ang lalim ng hinga mo at umiiyak ka pa." Nakangiti nitong sabi sa akin. Kumikislap na ang mga mata nito sa tuwa.

Inis na hinampas ko ito. Natakot ako kanina na baka iwanan ako nito at umuwi na lang. Dahan dahan ng kumalma ang aking sarili at tumigil na ako sa pag-iyak.

"Totoo ba ang sinabi mo?" Nakangiting tanong nito sa akin. Inilayo na nito ang katawan nito sa akin at itinaas ang baba ko upang magtama ang tingin naming dalawa.

Nahihiya akong tumango dito. Di ko masalubong ang kanyang mga mata. If I am being accused and be jailed right now, malaya akong magpapakulong because I am so guilty...guilty by loving this man.

"I want to hear it from you Charlie." I feel a thousands of ghost bumps running through my veins as he mumble those words thru my ears. I cannot help myself but again to follow what my lord ordered me to say.

"I love you Jeremy....And... I love you so much Jeremy. I dunno when this special feelings I feel for you started. I just wake up one day that I already loved you. I cannot imagine myself to be a girlfriend by someone who is not you." I cannot help myself but to confess what I feel for this guy. Maybe on our past life he is a King and I am his slave. A slave that is willing to serve her king. I saw a glint of tears on his eyes.