Mystery [18+]

9. Boski plan

W moim życiu przeszłam naprawdę sporo, mimo iż mam dopiero dwadzieścia lat. Wiele z tych wydarzeń miało duży wpływ na moją osobę i moją psychikę. Nie wiedziałem ile wstanie jest znieść człowiek, dopóki sama w swoim życiu nie zaznałam bólu oraz straty. Bo nic nas tak nie boli jak śmierć bliskiej osoby.

Największym złem świata jest człowiek. To on stoi za wszystkimi złymi wydarzeniami, które wydarzyły się na tym świecie. To ludzie spowodowali wojny. Jeden człowiek kiedyś po raz pierwszy zabił drugiego i wtedy ruszyła machina zabijania.

Moje życie nie było usłane różami. Miałam wielu toksycznych przyjaciół, problemy w szkole, zaburzenia odżywiania, problem z zaakceptowaniem siebie, fazę szalonych imprez za czasów szkolnych. To wszystko po części ukształtowało moją osobę i mój charakter. Na siłę starałam się upodobnić do innych, dopóki nie zdałam sobie sprawy, że to ja powinna rozdawać karty. Od momentu, gdy to sobie uświadomiłam to stałam się pewna siebie i nieustraszona. Wszyscy chcieli się ze mną kumplować, inspirowali się mną. Podobała mi się taka forma władzy. Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że mam to po prostu we krwi.

Po wielu przejściach młodości myślałam, że jestem wystarczająco silna, ale życie lubi zaskakiwać. W wieku szesnastu lat straciłam matkę. Rok po jej śmierci był najgorszym w moim całym życiu. Nie wiele pamiętam z tego okresu. Przez miesiąc nie wychodziłam z domu. Potem odpaliła mi się faza ciągłego imprezowania. Piłam, paliłam rzeczy, o których wolałabym zapomnieć, chodziłam po klubach. Robiłam wtedy rzeczy, których do dziś się wstydzę. Ojciec wiele razy wyciągał mnie z bagna. On również bardzo przeżył śmierć swojej żony. Na początku starałam się mnie odciągnąć od złych nawyków i wpłynąć na moje zachowanie. Jednak kiedy zobaczył, że nie uda mu się na mnie wpłynąć to postanowił poczekać dopóki sama nie poczuję skutków na własnej skórze. Wiedział, że wtedy na pewno przestanę się tak zachowywać. W tamtym okresie zachowywałam się jak rozwydrzona gówniara, którą po czasie stwierdziłam, że byłam.

Teraz żałuję tego co wtedy robiłam, jednak wiem, że dzięki temu mam nauczkę. Na jednej z imprez przeżyłam swój pierwszy raz, którego nie pamiętam. Zabawne, ale z drugiej strony straszne. Nie wiem jakim trzeba być człowiekiem, żeby zaliczyć dziewczynę w takim stanie. Tego wieczoru przecholowałam z narkotykami i nie dość, że straciłam dziewictwo to jeszcze prawie przedawkowałam i trafiłam do szpitala. Pół roku byłam na odwyku. Był to kolejny najgorszy czas w moim życiu.

I to wszystko zaczęło się od śmierci mojej matki, która jak się potem dowiedziałam, nie była w wyniku przypadkowego wypadku. To wszystko było zaplanowane. Ojciec miał wielu wrogów, wystarczyło, że raz nie dotrzymał umowy, a poniósł za to ogromne konsekwencje. Dlatego od tamtego czasu stara się mnie chronić najlepiej jak potrafi. Nie wybaczyłby sobie, gdyby coś takiego wydarzyło się ponownie. Dlatego zaczął mnie szkolić, ale również ukrywał moją obecność na tym świecie przed swoimi wrogami. To zawsze kobiety są słabością w mafii. Tak działa ten świat. Są one słabością, ale też przynoszą nie bywałe szczęście i oparcie.

Niedługo skończę dwadzieścia jeden lat i mogę szczerze powiedzieć, że pogodziłam się z tą stratą. Nie boli ona już tak mocno, choć zawsze będę o niej pamiętać. Od tamtego okresu myślałam, że nic gorszego nie może być i znowu się przeliczyłam.

Kolejna rzecz, która jest w stanie złamać człowieka to złamane serce. W młodości pewnie każdy miał jakąś nieszczęśliwą miłość. Czasem był to tylko przelotny romans, czasem coś na dłuższy czas. Poznawaliśmy swoją cielesność, pojawiły się u nas nowe uczucia i zachowania. Moja pierwsza miłość nie była za kolorowa i niestety skończyła się tragicznie, ale już jest  historia na inny czas.