– Koniec na dziś – zarządziła Pansy odkładając jeden z rysunków technicznych na bok. – Zamawiamy jedzenie i otwieramy wino.
Zanim jednak zdążyłyśmy wstać ze swoich miejsc w całym mieszkaniu rozległ się dźwięk dwonka do drzwi.
– Tallulah oddaj pilot – powiedziałam stanowczo podczas, gdy ślizgonka poszła otworzyć. – Liczę do trzech i jak go nie oddasz to przez następny miesiąc nie dam ci ani jednej chrupki – warknęłam tracąc cierpliwość. Za bardzo ją rozpuściłam.
– Ona się kłóci z małpą – usłyszałam dobrze mi znany głos. – Kurwa ona ma małpkę – zawołał i nim zdążyłam zareagować Blaise mnie wyminął i padł na kolana tuż przed moim zwierzakiem.
– Pans – zaczęłam odwracając się w stronę koleżanki, żeby zapytać czy on tak zawsze, ale zamilkłam widząc, że Diabeł nie jest jej jedynym gościem.
– Cześć Hermi – powiedziała z uśmiechem Liv, na co odpowiedziałam tym samym.
Teo posłał mi szeroki uśmiech, Draco przewrócił oczami, ale jego wrogość nie była taka jak podczas mojej wizyty w ich firmie, jedynie Astoria spoglądała to na mnie to na Tallulah nie pewna jak powinna zareagować.
– Może my się lepiej będziemy zbierać – powiedziałam czując się trochę nieswojo w towarzystwie tyłu byłych ślizgonów.
– O nie nie zostajesz – przerwała wyrywając mi z rąk torebkę. – Pora skończyć z tą chora nienawiścią i lepiej się poznać.
– I nie chce cie martwić, ale Blaise tak szybko nie odda ci małpy – powiedział Teo i parsknął śmiechem widząc co jego przyjaciel odwala.
– Tallulah, to są Twoje ostatnie chrupki – ostrzegałam ją widząc jak wkłada do buzi Zabiniego już trzecią. Do małpki chyba dotarł sens mojej wypowiedzi, bo zamarła, a następnie siłą wyjęła chłopakowi smakołyk z buzi i sama go zjadła. – Tallulah! – jęknęła z obrzydzeniem, a reszta mojego towarzystwa wybuchnęła głośnym śmiechem.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
BadQueen: Moja 💚 @LivMalfoy
🖤 BlackDevil, Teoś, Hermi79, LivMalfoy, SlytherinGod and 74097 more
Możliwość komentowania została wyłączona.
Od: Victoria Collins
Do: Hermiona Granger
Panno Granger,
Zgodnie z naszą umową poniżej przesyłam wstępny projekt oraz wszytkie wytyczne...
– Ja pierdole – mruknęłam patrząc na załączniki. Przecież ja nawet nie wiem co to jest i kto to na Merlina jest Victoria Collins. – To nie jest czasem na odwrót? – zapytałam sama siebie obracając telefonem.
– Daj mi to – zaśmiała się Pansy i wszystko dokładnie przejrzała, po czym wystukała krótką odpowiedź. Patrząc to na nią, to na telefon który wrócił do moich rąk, przypomniała mi się ostatnia rozmowa z moją ciotką.
– Cześć ciociu, przepraszam za godzinę – powiedziałam, gdy Rosalie odebrała po trzecim sygnale. – Chodzi o nasza ostatnią rozmowę.
– Kto jest twoim wybrańcem?
– Pansy Parkinson.
– Jesteś pewna? Pracuje z nami od niedawna.
– Na 100%. Będziemy u ciebie w poniedziałek o 9. Zgarnę też Harper, bo znowu będzie podważać moją decyzję oraz Sally Henderson, z tego co mi wiadomo, to ona będzie nową asystentką – powiedziałam w między czasie zabierając Tallulah ciastko, które właśnie miało wylądować w jej buzi. Po szybkim pożegnaniu zakończyłam połączenie i z lekkim uśmiechem odwróciłam się w stronę towarzystwa, które patrzyło na mnie z wyraźnym niedowierzaniem.
– Zwalniasz mnie? – zapytała Pansy, a jej głos lekko się załamał. Jak na komendę Olivia, Astoria, Draco i Blaise zaczęli się przekrzykiwać, demonstrując swoje niezawowolenie wynikające z domniemanego zwolnienia ich przyjaciółki.
– Ej, ale Hermiona nie powiedziała nawet słowa o tym, że Pans wylatuje – krzyknął Teo, żeby przebić się przez ich wrzaski. – No chyba, że ślę cie zrozumiałem to przepraszam.
– Bardzo dobrze zrozumiałeś. Pans nie będzie już dłużej pracować dla Harper, bo chce jej dać awans, a teraz tylko po twierdziłam to z ciocią. Nie zgadzam się żeby osoba z taką wiedzą była od podawania kawy!
– To gdzie mnie widzisz?
– Obecnie? W moim gabinecie uczącą mnie tego wszytskiego, a za trzy miesiące na miejscu Annabelle.
– Chcesz mnie zrobić zastępcą prezesa?!
– A niby kogo innego? – uniosłam brew, uśmiechając się lekko.
– O kurwa – powiedziała dalej w szoku, na co zareagowałam głośnym śmiechem.
