– Muszę wrócić do domu. Z Liv jest okropna plotkara – powiedział Draco, ale nie ruszył się z miejsca.
– Jest tak zajęta Pansy, że nawet nie zauważy. To po pierwsze, a po drugie nie mam zamiaru zostać sama – mruknęła jeszcze mocniej się do niego przytulając.
– Muszę w końcu znaleźć nowe mieszkanie.
– A co się stało z poprzednim?
– Skończyło marnie po moich próbach gotowania.
– Widać, że czystokrwisty – zaśmiałam się, ale zostałam uciszona szybkim buziakiem.
Leżeliśmy w moim salonie oglądając film, na którym kompletnie nie mogłam się skupić. Zastanawiałam się jak to będzie. Dawniej wrogowie, a teraz związek? Idealny temat na film, ale nie prawdziwe życie, szczególnie gdy jedna ze stron nigdy nie była w związku. Jasne całowałam się na czwartym roku z Krumem, później w komnacie z Ronem, ale nigdy nie doszło do czegoś więcej. Cholera, przecież pierwsza osoba do której poczułam coś więcej zginęła kilkadziesiąt minut później.
– O czym tak myślisz?
Przecież jestem Gryfonką do cholery. Pomyślałam i nie patrząc na niego opowiedziałam wszystko co siedziało mi w głowie. O tym jak to wyglądało z Ronem, jak później odrzucałam wszystko co mogło się wiązać z bliższą relacją, nie chcąc ponownie kogoś stracić. Opowiedziałam mu nawet skąd w moim życiu wzięła się Tallulah. Moje małe skarbie, które na nowo przywróciło życie do mojego domu. Kiedy Minho po mojej dość długiej wycieczce po świcie wymyślił, że ma dla mnie towarzyszkę, wyśmiałam go. Nie sądziłam tylko, że on naprawdę przyśle mi ją do Londynu jeśli sama jej od niego nie wezmę.
– Więc jeśli mam przespać tą noc to nawet nie licz, że pozwolę Ci stąd wyjść – powiedziałam i w końcu odważyłam się spojrzeć mu w oczy.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Zapisano.
– Gdyby nie fakt, że uwielbiam doprowadzać ich do szału to już dawno dodałbym to zdjęcie – westchnął Draco opadając na moje łóżko.
