11.Bölüm (Abimmiş)

2 0 0
                                    

Sabaha gözlerimi açtığımda dün yaşananlar aklıma geldikçe gülmeden edemiyordum. O akşam Alp'den çok zor ayrılmıştım. Onun da benden eksik kalan tarafı yoktu.

Evin kapısının önüne geldiğimde arkama baktığımda bana gülümserken yakalamıştım onu. Sonrasında dayanamayıp tekrardan Alp'e koşmuş ve üstüne atlamıştım. Alp beni bacaklarımda tutarken ben de kollarımı boynuna sarmıştım. Burunlarınız birbirine deydiğinde ikimiz de sonraki hamlemizi biliyorduk aslında. Sırıtarak dudaklarımız tekrardan birbirine buluştuğunda hiç de ayrılmak istemiyorduk. Ama o anda çalan telefonum sayesinde ayrılmak zorunda kalmıştık. Üstelik arayan da annemdi. Telefonu Alp'in yanında açtığımda annem de yolda olduğunu ve evde olup olmadığımı sormuştu. Her ne kadar evet desem de o anda Alp ile bir yerleri gitmeyi çok isterdim. Zorla ayrıldığımızda ikimiz de birbirimize söz verip arkamıza hiç bakmadan ayrılmıştık. Böylelikle de eve girebilmiştim.

Şimdi ise sabah telefonuma gelen güzel mesajla uykumdan uyanmıştım.

Kurnaz Tilki : Günaydın, dudaklarına hasret kaldığım...

Benimde eksik kalan bir yanım yoktu aslında. Hayaller aleminde Alp ve dudakları vardı...

Ben : Günaydın, gülüşüne hasret kaldığım...

Diyerek mesajı gönderdikten sonra odama giren annem sayesinde romantik mesajlaşmam da burda bitmişti. Alp hala whatsapp da yazıyor... olarak göründüğü için ona kısaca "Anam geldi." yazıp whatsapp dan çıkmıştım. Bu yazdığıma güldüğüne yemin edebilirdim.

"Ay kızım kalktın mı?"

"Yok anne, uyurgezer olmuşum." diyip başımı salladıktan sonra ayağa kalkıp esnedim.

"Dalga geçme benimle, bak ne diyecem bu gün temizlik yapalım. Evimiz temiz dursun." dediğinde tek kaşımı kaldırarak annemin yüzüne baktım.
"Nereden çıktı şimdi bu temizlik?" diye sorduğumda sanki ona küfretmişim gibi yüzüme baktı.
"Ayol temiz dursun ev. İllaha bir yerden çıkması gerekiyor mu?" lafı fazla uzatmamak için sadece başımla onayladım. Haklıydı kadın ama bunu yapmak için çok üşeniyordum.

Annem odamdan çıktıktan sonra telefonumu elime alıp Alp'den gelen mesajları okudum.

Kurnaz Tilki : Bu gün dışarıya çıkıp bir şeyler yapalım mı?
Kurnaz Tilki : Seni çok özledim <3

Bu yazdıklarıyla yüzüm gülerken sonrasında bana cevaben yazdığı mesaj güldürmüştü.

Kurnaz Tilki : Senin bu anan da hep en şey yerlerde geliyor kakwnfic

Ben : Ay hiç sorma, kadın odama "Gel temizlik yapalım." diyerek girdi. Bir günaydın bile demedi ya.

Mesajı attığım an Alp de çevrimiçi olmuştu. Aferim, beni bekletme.

Kurnaz Tilki : Ayy kötü olmuş. Yorma fazla kendini.
Kurnaz Tilki : Bir de bu, bugün buluşamayacağımız anlamına mı geliyor?

Diye sorduğunda üzgünce ellerim klavyede gezindi.

Ben : Off bilmiyorum ama işi erken bitirirsem buluşabiliriz, neden olmasın? "

Kurnaz Tilki : O zaman lafımı geri alıyorum, kendini biraz yor ve hemenn işleri bitir çünkü cidden burnumda tütüyorsun.

Bu yazdığına hem sinirlenip hem de yumuşasam da ona dil çıkaran emoji atıp "Oki" yazdıktan sorna telefondan rastgele yabancı şarkılar açtım. Böylelikle temizlik maratonu da başlamış oldu.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 15, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

İki Kalp Bir Hayat Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin