My ARAH

Chapter 49

Chapter 49

Light's POV

"Light?" maya maya ay tawag sakin ni Russell.

"Hmm?" sagot ko at binaling sa kanya ang attention ko.

"Are you free this weekend?"

"I think so. Wala namang nababanggit sakin si Kuya Khan na may meeting ako this weekend eh. Why?"

"I want to take you in our rest house this weekend. Pinagpaalam na kita sa Lolo mo."

"Really? Just the two of us?"

"Jie and Khan will be joining us, but if you want us to be alone its fine with me." naka ngiti nyang sabi at tumingin sakin bago tumingin uli sa kalsada. Pakiramdam ko tuloy namula ako. Bakit ko naman kasi na tanong yun eh.

"Ah no, no it's ok." namumula ko paring sabi at tinuon ko na amg tingin ko sa labas ng bintana. Narinig ko naman syang tumawa ng mahina. Nakakahiya tuloy, para ko naring sinabing gusto ko syang masulo.

"We're here." napatingin ako sa kanya at sa labas ng makita kung huminto na ang sinasakyan namin kotse. Nakita ko narin sila Kuya Khan na nag park malapit samin. Hindi ko man lang na malayan na nakarating na pala kami.

Inayos ko muna ang uniform ko, bago ko kinuya ang bag ko at lumabas na ng kotse. Pero bago ko pa buksan ang pinto ng kotse ay naunahan na ako ni Russell.

"Thank you." nakangiti kung sabi sa kanya.

"Let's eat first, then we'll go watch movie." sabi ni Jie na naka angkla ang braso kay Kuya Khan. Nasa loob na kasi kami ng mall ngayon at nasa unahan namin sila ngayon.

"What do you want to do Light?" tanong sakin ni Russell.

"I want to play in the arcade. I miss playing there." nakangiti kung sabi, mukhang na halata nyang excited ako dahil napangiti sya at napa iling. Hindi nya siguro inaasahan na mahilig akong sa timezone.

"Can I hold your hand?" napahinto naman ako sa paglalakad sa biglaang sinabi nya. Humito rin sya at nakangiting humarap sakin.

"I know, I'm a little bit to fast. It's just that, I can't help my feelings."

"I-is that o-ok? I mean your not my b-boyfriend yet." nahihiya kung sabi dito at medyo napahigpit ang kapit ko sa bag ko ng bigla syang humakbang palapit sakin kaya halos pigilan ko narin ang hininga ko. I don't know that this feeling is exciting.

"Yet. I can't wait to be your boyfriend." nakangiti nyang sabi at dahan dahang inangat ang kamay nya para kunin ang kamay kung mahigpit na ngayon ang hawak sa strap ng bag ko.

"And for me it's okay to hold someones hand, if that person is special to you and you felt that you're special to her too." nakita kung kuminang ang mga mata nya at naramdam kong pinisil nya ang mga kamay ko. Nanatili lang syang naka tingin sakin na para bang hinihintay nya ang magiging sagot ko. Kaya naman huminga ako ng malalim at ngumiti sa kanya bago tumango.

I felt his hand in my hand slowly pulling it and we start walking again. Lumingon sya muli sakin ng nakangiti at sumunod na kami kila Jie at Kuya Khan. Nauna narin silang makapasok sa restaurant dahil nga sa naging moment namin ni Russell kanina. He's hand feels perfectly fit in mine.