My ARAH

Chapter 6

Light's / Lili POV

Nang gabi ring yun halos hindi ako maka tulog sa kakaisip ng mga sinabi ni Kuya Khan. Kahit na ang dami na naming napag-usapan tungkol sa trabaho at yung tungkol sa nangyari saking aksidente hindi parin mawala wala sakin ang sinabi nya tungkol kay Russell.Mabuti nalang at napilit ko ang sarili kung matulog kung hindi nako lagot talaga ako. May meeting pa naman ako with Mr. Woo nang maaga.

Kinabukasan 6:30 palang gising na ako dahil kailangan ko ng mahabang oras para makapag-ayos. Sila Manang Eva naman ay sigurado akong nasa bahay na ngayon dahil kagabe palang sinabihan ko na si Manong Benny na sunduin sila Manang ng 5 am dahil maaga ang pasok ng mga bata at kailangan rin ni Manang maghandan ng breakfast at uniform ng mga ito.

Pakatapos kung maligo, naka handa na ang usual outfit nasusuotin ko pagganitong papasok ako sa office pati narin ang usual short wig ko at 3 inch na white heels. Khaki ang kulay ng damit ko na susuotin ko. Kahit naman anong kulay ang ipapasuot mo sakin nababagay honestly speaking.

Sinabi siguro ni Kuya Khan na may meetings ako today. Pag nandito kasi sa bahay nila si Tita ang palaging nag hahanda ng nga gagamitin ko. Marami narin naman akong mga gamit dito dahil nga halos dito ako nakatira.

Si Tita Aina rin ang kasama kung mag shopping at sya rin ang pumipili ng mga damit ko pang office man o pang simpleng okasyon. Pag nasa bahay naman ako si Manang Eva ang nag aayos nito. Minsan naman ako. Hindi pa alam ni Manang Eva ang schedule ko this year kaya sasabihin ko nalang siguro sa kanya mamaya.

Kung nagtataka kayo kung para saan itong nga outfits ko. Para ito sa isa ko pang pagkatao.

Yes, I am not only Light Linson my full name is Light Arah Linson Marble. And I'm the one and only owner of Marble Company and Marble University. I've been running this company since I was 17 years old believe it or not.

We had a car accident when I was 8 years old and my parents died because of that, and I was the only one who survived. Since that I've been homeschooling until I graduated in Elementary because I've been traumatized. But I somehow overcome my trauma at the age 11 dahil narin kay Kuya Khan.

Sa US narin ako nakapag tapos ng high school kasama ko doon nag aral si Kuya Khan. Minsan naman dumadalaw sila Tita at Tito doon samin sa America. Pagbakasyon naman, pumapasok ako sa Business school para mag-aral tungkol sa business dahil nga sakin naiwan ang lahat ng ari-arian namin hindi lang dito sa pilipinas pati narin sa ibang bansa. Mabuti na nga lang at dahil habang hindi pa ako nakakapag tapos ng pagaaral sa high school at Business School ay sila Tita at Tito ang nag mamanage nito. I'm really thankful for them. Kung hindi dahil sa kanila hindi ko alam kung saan ako ngayon. Kung hindi ko pa babanggit sa inyo Si Tita Aina ay Kapatid ng Daddy ko si Tito Bail naman ay best friend ng Daddy ko. Natapos akung mag-ayos at exactly 7:30 kaya dali dali ko nang kinuha ang cell phone kung naka patong sa ibabaw ng bedside table ko at kinuha narin sa kama ang White Chanel Pouch.

The best talaga pag si Tita Aina o di kaya si Manang Eva ang nag ayos ng mga pang office outfits ko. Pag-ako lang kasi ang nag prepare puro dark color ang pinipili ko. Pero pag silang dalawa, ginawa talaga akung dalagang dalaga hahahaha. Saktong pagbaba ko ng hagdan ng lumabas si Kuya Khan kasunod si Tita Aina at Tito Bail ng nakangiti.

"Good morning Ms. Lili."

"Good morning too Mr. Secretary Dalis."

"The car is ready Ms. are you ready to go?"

"Yes of course. I can't let my client wait for me." Kahit medyo seryoso kami nakangiti parin naman.