𝗠𝗶𝗻𝗲 | 𝗬𝗼𝗼𝗻𝗷𝗶𝗻 √

Chapter 02 🦋

"යුන්ගි.." මට ඇහුනේ හයියෙන් කෑගහගෙන එන ජින් හ්යුන්ග් ගේ කටහඩට.. මට බැහැ මට මහන්සි.. මට එයා එකක කතා කරන්න බැහැ..

"කම්මැලි බබා.. නැගිටිනවා දැන්.." ජින් හ්යුන්ග් මගේ ලගින් ඉදගෙන මට කතා කරා..ඒ උනාට මං මට ඇහුනේ නැහැ වගේ හිටියා.. එතකොට එයා හිතන්නේ මං නිදි කියලා.. එතකොට එයා මාව බදාගෙන නිදා ගන්නවා.. එයා ඒක හැමදාම කරා..

"යුන්ගි බබා..නැගිටින්න..රෑට කන්නේ නැහැ ද.." ජින් හ්යුන්ග් මගේ ඔලුව අතගාන ගමන් මට කතා කරා..එත් මං කතා කරෙවත් නැහැ.. මට බැහැ එයා මාව බදාගන්න ඕනේ.. එයා මං නැගිටලා ඉද්දි මාව ගණන් ගන්නේ නැහැ..

ඒ උනාට එයා නැගිටලා කාමරෙන් එලියට ගියා.. මට දැනුනේ මගේ හදවත නිකන් කෑලි වලට කැඩුනා වගේ.. එයා ඇත්තටම ගියා ද..?? එයාට ගර්ල් කෙනෙක් ඉන්නවා කියලා මං දන්නවා.. එයා හම්බුනේ දැන් මාස දෙකකට විතර කලින්.. එදා ඉදන් ජින් හ්යුන්ග් මාව ගණන් ගත්තේ නැහැ.. ඒ උනාට මාව බදන් නිදා ගත්තා.. අද එයා මාව දාලා ගියා..

එයා දැන් මං ගැන හිතන්නෙම නැහැ..! එයා මට එහෙම කරේ ඇයි කියලා මට තේරෙන්නේ නැහැ.. ඒක වේදනාකාරී.. කෙල්ලෙක් හොයා ගත්තා මදිවට දැන් මාව ගණන් ගන්නේ නැහැ..

ඒ උනාට මට ෂුවර් නැහැ.. ඒ නිසා මං ඔලුව උස්සලත් බැලුවා.. අපේ කාමරේ හුගක් ලොකුයි.. මුළු කාමරේම ඇස් යැව්වාත් එයා හිටියේ නැහැ.. දොර ඇරන් ගියා නේ..

එත් එක්කම මට ආයේ ඇහුනේ ඇරෙන දොර ඒ නිසා මං ආයේ ඔලුව ඇදට තද කර ගත්තා..