Life goes on 🍃
Chapter 08
කෙල්ලො කොල්ලෝ ටික ඇවිත් පන්තියේ තමන්ට නියම කරලා තිබුන පුටුවෙන් ගිහින් වාඩි උනේ Final exam එක ලියන්න ලෑස්ති වෙන ගමන්
" ලමයි හැමෝම තමන්ට අදාල තැන වාඩිවෙන්න තව විනාඩි 15කින් පේපර් එක දෙනවා "
පන්තිභාර ගුරුතුමිය වුනු mrs.choi කියනකොට සමහර ලමයි පොත් අරන් පාඩම් කරන්න පටන් ගත්තත් ජියා, යුන්හි දෙන්නා හිටියේ බර කතාවක
Jiya pov
ඉස්කෝලේ ලියන අන්තිම exam අද ලියන්න අපි ලෑස්ති වෙලා හිටියත් මං බලාපොරොත්තු වෙන කෙනා තවම පන්තියට ආවේ නෑ ...
පාඩම් කරන්නවත් හිතක් නැති නිසා යුන්හි එක්ක කතා කරන්න ගත්තේ පේපරේ දෙන්න විනාඩියකට කලින් හරි එයා පන්තියට එයි කියලා හිතන ගමන්
විනාඩි 10ක් විතර ගෙවුනත් තාම එයා ආවේ නෑ , ආවේ නැති උනොත් එයාට විභාගය ලියන්න වෙන්නේ නෑ කියලා මතක් වෙනකොට මට දැනුනේ දුකක් ..
යුන්හි එක්ක කතාව දිගටම කරද්දි මං දැක්කේ පන්තියෙන් ඇතුලට එන කුක්කව
" අන්තිමේදි එයා ආවා " හිත ඇතුලෙන් ඒ දේ දෝංකාර දෙන්න පටන් ගත්තා ...
🌹"එයා ආවම ඇයි මෙච්චර සතුටු ,ඇත්තටම මං එයාට ආදරේ කරනවද "
ඔය වගේ දේවල් හිතට ආවත් මං තව ඒ ගැන හිතුවේ නැත්තේ mrs. Choi පේපර් එක බෙදන්න පටන් ගත්‍ත නිසා
Author pov
ජන්ග්කුක් එයාගෙ වැටිච්ච පෑන අහුලන ගමන් ජියා ලගට ගිහින්
" හොදට ලියනවා "
කියලා කියන ගමන් කෙල්ලගේ කොන්ඩේ අවුස්සලා බනී හිනාව දාලා ගියේ පන්තියේ කෙල්ලෝ ඔක්කොම ජියා දිහා රවලා බලාගෙන ඉන්නකොට .....
🌹"එ..එයා ඇත්තටම හිනා උනාද 😳"
🌸" 😉ඔව් කෙල්ලෙක් ඉස්සර හිනා උනු පලවෙනි වතාව "
🌹" යාහ් කට වහගෙන පේපරේ ලියන්න ලෑස්ති වෙනවා 😣"
පේපරේ ලියලා ඉවර වෙලා ජිමින් ජන්ග්කුක්ට කතා කලා
" ජන්ග්කුක් මට ඔයා එක්ක ටිකක් කතා කරන්න ඕනේ"
Author pov
අනිත් කොල්ලන්ටත් නොකියම ජිමින් , ජන්ග්කුක් දෙන්නා එලියට ගිය නිසා
කොල්ලෝ ටික කන්න කියලා කැන්ටින් එකට ගියේ පේපරේ ලියලා තිබුන ස්ට්‍රෙස් එකත් නැති කරගන්න කියලා හිතාගෙන ....
YOU ARE READING
LIFE GOES ON 🔏💕( Completed)
Hayran Kurgu" මට ඔයාව ආයේ දකින්නවත් ඕනි නෑ ජන්ග්කුක් " __________________ " මියන්හේ මැනික....ඔයාට රිද්දන්න ඕනි උනේ නැහැ" _________________ " මේ හැමදේකටම වගකියන්න ඕනි ඔයා" _________________ " මට මෙහෙන් යන්න ඕනි " ❣️කියන දේ නාහෙට අහන් නැති දඩබ්බර කොල්ලෙක් ❣️නිහ...
