He Hates Me

10

" I just go talk to ainsley." sabi ko kay Celine I patted her hands on my shoulder umalis naman siya sa pagkakayakap sa akin.

Naglakad na ako palabas ng kusina dumeretso ako sa ikalawang palapag ng bahay. Nagtungo ako sa kwarto niya.

Masakit ang malaman ko sa kapatid ko, pero hindi niya kasalanan na siya ang ginagamit ni mommy para pahirapan ako, alam kong ayaw din niya ang pinapagawa sa kaniya ni mommy.

Ayokong iisipin niya na porket nalaman ko ang totoo ay galit na ako sa kanya, hindi yun mangyayari.

Masaya pa nga ako na okay naman pala ang trato sa kanya ni mommy. Okay lang sa akin basta hindi mailalayo sa akin si ainsley.

Masakit pero kaya ko pa naman, sanay na ako sa sakit, masasaktan ako pero panandalian lang dahil sa loob ng nagdaang limang taon na sanay na ako sa sakit.

I knock on his door, bago ko pihitin ang door knob. Tim is sitting on his bed beside him while gray is kneeling in front of him.

Napatingin silang tatlo sa akin, kita ko kung paano umiwas ng tingin sa akin ang kapatid ko.

I know his feeling guilty dahil nag kaiba ang trato sa amin ni mommy.

Tumango ako sa dalawa mukhang nakuha naman nila ako, dahil tumayo sila at naglakad palapit sa pinto. They both tap my shoulder and give me a smile before they left the room.

I walk towards ainsley. I sit beside him, kinuha ko ang ka ay niya at hinawakan yun." I'm s-sorry ate." he said and started to cry, agad ko siyang niyakap.

Nasasaktan akong makita siyang ganito.

" shhh, why are you saying sorry?" I ask him

" b-because you are suffering because of me,  I have all the time to tell it to you pero mas pinili kong sundin si mommy I'm sorry ate, I'm sorry." he said between his sobs.

Tumulo ang luha sa mata ko. Pinakwaalan ko siya hinawakan ko ang mukha niya at hinarap sa akin." you have nothing to sorry ainsley, you choose to obey mom because mom said so, and it's okay as long as mom is good on you it's fine with me ainsley, so don't feel sorry hmm?" I told him  at pilit na nginitian siya.

" aren't you going to be mad at me? " he ask

" why would I get mad at you? " I ask him as I dried his tears on his cheeks.

" because I lied to you. " he said

" it's fine, I'm not mad at you and i will never be." sabi ko sa kanya. " and one more thing can you keep this as a secret? " I ask him he look confused pero tumangos nadin siya kalaunan.

" go change your clothes, we're leaving. " sabi ko sa kanya he hug me one more time." i love you ate. " he said

" I love you too." sabi ko umalis na siya at pumasok sa walk in closet niya.

Napangiti ako ng mapait, why life is so hard for me?

Yung akala kong pinapahirapan ni mommy ang kapatid ko hindi pala. Why does she love me in pain? Did I make her happy whenever she saw me in pain? Sa buong buhay ko akala ko totoo ang pinapakita niya.

Pero hindi pala. Kay ainsley lang siya mabuti at hindi sa akin? Do I still need to fight if I know na mabuti naman ang kalagayan ng kapatid ko?

Mabigat man ang loob ko lumabas ako ng kwarto niya at pumunta sa kwarto ko, I still have things here.

Kumuha ako ng checkered dress may pa loob siya na long long sleeve pa bell siya ang istilo turtle neck siya pero half neck ko lang ang natatabunan.
Kinuha ko yun at sinuot. I look at myself in the mirror. Napangiti ako I look like a high school girl. I paired it with my flat brown sandals. I just let my hair flowing.