He Hates Me

29

Its akready late but still i can't sleep. Bumabalalik sa isip ko ang sinabi ng anak ko.

Kahit kailan hindi siya nagsabi ng ganon kuntento na sila sa isang linggo kami sa manila sa isang taon.

Tumayo ako at nagpasyang umunom ng gatas para makatulog. Kakaliwa na sana ako ng marinig ko ang maliit na boses ng mga anak ko.

Lumapit ako sa pintuan nila at binuksan ang pinto. Parang may kung anong kumurot sa puso ko sa nasaksihan

Umiiyak si kairo habang yakap siya ng nakababatang kapatid. "Kuya stop crying na." Pagpapatahan ni kiro sa kuya.

Binuksan ko ng malaki ang pinto atsaka ako pumasok napatingin sila sa akin. I turn on the light.

"Come here baby." Agad naman tumalima si kairo at yumakap sa akin. Ang sakit na makitang ganito ang anak mo.

"shhhh everythig is fine." Pagpapagaan ko ng loob niya napatingin ako kay kiro na malamlam ang mata na nakatingin sa kuya.

Siya ang bunso pero parang siya ang kuya dahil sa lakas ng loob niya hindi tulad ni kairo na pilit ang pagpapalakas ng loob.

Dahil mahina siya po hindi niya yun pinapakita sa akin dahil ayaw niyang mag-alala ako.

Umayos ako ng upo habang kalong ko si kairo pinahiga kona si kiro pati si kairo na medjo tmahan na sa pag-iyak.

Ako ang nasa gitna nilang dalawa. kairo eyes is red. I kiss them bothn their forehead. I am so lucky to have this two.

They're my lucky charm,my strength,my weakness at the same time. I can't live without them. Wala akong pakealam kung mahirap kami basta ang mahalaga kasama ko sila. Hindi nila mararamdam ang naramdaman ko noon.

I'm willing to risk everything for them. Pinunasan ko ang gilid ng nata ko dahil may namuong luha doon kanina.

I started humming their favourite song that i always sang for them everytime i put them to bed.

Nang matapos na ang dalawa ay payapa ng natutulog. Hindi na ako umalis pa sa gitna nila. I close my eyes and sleep with my two sons.

When i woke up the next morning the twin wasn't beside me. Bumangon na ako,inayos ko muna ang higaan namin. Nahagip ng mata ko ang alarm clock ng mga bata.hindi pa yun tumutunig dahil wala pa sa oras na tumunog.

Kumunot ang noo ko usually kasi nauuna akong magising sa kanila. Nang matapos kong ayusin ang higaan ay lumabas na ako nakaranig ako ng nag-uusap sa kusina.

Pumasok ako ng kusina nakita ko ang dalawa na tumutulog sa pagluluto kay jisha ng breakfast.may binabasa sa libro si kiro na mukhang cooking book yun. Si kairo naman ay naghahalo habang si jisha ang naglalagay.

Biglang sumagi sa isip ko kung hindi kaya nangyari ang nangyari noon,kung kumpleto kami buo ang pamilya namin masaya kaya kami?

Ang saya sigurong tignan kung may katuwang ka sa pagpapalaki sa mga anak mo.

"Magandang umaga ate." Napabalik ako sa reylidad ng batiin ako ni jisha. Napatingin sa akin ang nga anak ko.

Kiro put down the book his holding same as kairo he let go of the stirring he was holding at tumakbo sa akin.

"good mirning mama."

"Good morning mama." Bati nila yumuko ako at halikan sila pareho.

"Good morning babies." I greeted them back."anong ginagawa niyo?" I ask them

" magluluto kami ng pancake para sayo mama." Sabi ni kairo parang may kung anong humaplos sa puso ko.

"Really?" Tumango tango naman ang dalawa. "Wow thank you,can mama join you cook the pancake?" I added kumislap ang mata nila.