ဆူးးးးး ep 16
ဆေးရုံက ဆင်းပီးနောက် ညနေမှာ ထုံးစံအတိုင်း
ညစာပြင်ေနမိပြန်တယ်။
လက်ကောက်ဝတ်က တဆစ်ဆစ်ကိုက်နေပီးခေါင်းတေလဲ နောက်တောက်ေတာက်ဖစ်နေလဲပဲပေါ့.....
'ဂျီ.....'
ဟင်းချက်နေရင်း နောက်ကနေ မောင်ခေါ်တာကြောင့် လှည့်ကြည့်လိုက်တော့
မောင်က all black suitနဲ့ မိမိုက်နေလေတယ်။
မောင်ခေါ်တာမို့ သွက်သွက်လက်လက်နဲ့ မောင့်ဆီပြေးသွားတော့ မောင်က ရပ်နေရာကနေ ခြေနှစ်လှမ်းဆုတ်သွားတယ်။
'အနံ့တေ ကူးကုန်မယ်'
မောင် အလိုမကျစွာပြောလာဝာာမို့
ကိုယ့်ဘာကိုယ် ပြန်နမ်းကြည့်မိတယ်။
အနံ့တော့မရပါဘူး။
ထုံးစံအတိုင်းမောင်က ကြီးကျယ်နေပြန်ရော။
'ငါ အပြင်သွားစရာရှိတယ်။'
'ဘယ်သွားဖို့လဲ မောင်.......'
ကျတော်မေးလိုက်တော့ မျက်မှောင်ကျုတ်ကာ
ကြည့်လာတဲ့မောင် ကြောင့် ကျတော်မှားသွားမှန်းသိလိုက်ရတယ်။
'sorry မောင်....ဂျီ မဆိုင်တာကို ဝင်ပါမိသွားတယ် '
'ဘယ်ဆိုးလို့တုန်း....မင်းတောင်မင်းနေရာ သိလာပီပဲ...'
ခနဲ့သလို ပြောလာတဲ့ မောင်ကြောင့် ကျတော်ခေါင်းကိုသာ ငုံ့ပီးငြိမ်နေလိုက်တော့တယ်။
မောင်နဲ့ပတ်သတ်ပီး ကျတော်ဘာမှမပြောလိုတော့ပါ။
ပြောလိုက်ရင် မောင်ဂျီ့ကို ထပ်ပီးနာကျင်အောင် ပြောနေဦးမာ မလား။😭😭😭😭😭😭
သေရွာကနေ နှစ်ကြိမ်တိတိ ပြန်လာပေမဲ့လဲ အခုချိန်ထိ မောင်မှမောင်နေတဲ့ ကျတော့်အဖစ်ပါ....
ထို့နောက် ပါးပေါ်သို့ တလှိမ့်လှိမ့် ကျဆင်းလာတဲ့ ရေနွေးနွေးလေးတွေကြောင့်
ကျတော်ငိုနေမှန်းသိလိုက်ရတယ်။
ဒါကြောင့် ကျလာတဲ့မျက်ရည်တွေကို မြန်မြန်သုတ်လိုက်တယ်။
ထို့နောက် မောင်က အလိုမကျစွာ စုတ်သတ်ပီး
'ကျစ်.....တစ်ဆိတ်ရှိ ငိုမယ်ဆိုတာကြီးပဲ...
မင်းအဲ့လောက်တောင် ပျော့ညံ့ရလား
Park Jimin.....
မင်းယောက်ျားမဟုတ်ဘူးလား......
ငါမပြောလိုက်နဲ့....ပြောလိုက်တာနဲ့ ငိုမယ်ဆိုတာချည်းပဲ။
အဲ့တာကြောင့် ငါမင်းကို မ.......'
