Roommates // DNF [Tłumaczenie] -ZAKOŃCZONA-

11

Kiedy George wrócił do pokoju w akademiku, nie mógł powstrzymać się od myślenia o rozmowie z Niki.  Oboje wiedzieli, że przynajmniej częściowo kłamie, kiedy powiedział, że nie ma w tym żadnych uczuć, ale nawet jeśli miał jakieś uczucia do Dream'a, był prawie pewien, że blondyn nie czuł tego samego.

kiedy otworzyły swoje drzwi sypialni, spojrzał na  Dream'a niemal natychmiast. Dream siedział przy biurku spojrzał na George'a, kiedy wszedł do pokoju, z uśmiechem na twarzy   powiedział, „jesteś w końcu z powrotem.”  George wymusił  mały uśmiech I  odpowiedział: '' aż tak  tęskniłeś Dream?”

Dream roześmiał, ale skinął głową, opierając się na krześle, gdy jego oczy śledziły George po drugiej stronie pokoju.  „Więc to zamiar powiedzieć mi, gdzie byłeś George?”  George był  odwrócony plecami do Dream'a gdy zdjął płaszcz, pozostawiając swoją chustę udał się do swojego własnego biurka i usiadł.  Otworzył laptop,  jeszcze zwrócił się do Dream'a „Nie, nie sądzę .”

ten zapytał: „co z szalikiem?”  ręce George'a ucichły na jego klawiaturze, a jego twarz była cała czerwona jak mruknął: „Co masz na myśli? Jest mi trochę zimno.”  Dream cicho powiedział: „Naprawdę? Jesteś pewien, że nie masz co ukryć?”

George milczał, zapatrzony na ekranie swojego laptopa nawet dłonie pozostawały zamrożone na swojej klawiaturze.  Poczuł ręce Dream'a które chciały zdjąć szalik , palce delikatnie przesuwały się pod nim, kiedy zapytał: „mogę go zdjąć?”

George lekko pokiwał głową odsuwając ręce od klawiatury gdy Dream lozluźnił szalik który potem spadł na ziemię blondyn oparł sie na krześle śmiejąc się cicho gdy powiedział„Dobrze wyglądasz z tymi znakami George. Nie wiem dlaczego, że chcesz je ukryć.”

George odwrócił się na krześle, obserwując jak Dream chwycił laptopa i podszedł do jego łóżka, opierając się plecami o obramowanie,  gdy powiedział „coś trzeba, Georgie?”  George westchną  „Tak przestań nazywać  mnie Georgie. To irytujące.”  Dream roześmiał się, opadając w dół, oczy otworzył laptopa i powiedział: cokolwiek powiesz”

George wrócił do swojego laptopa z zadowolonym uśmiechem, który szybko zniknął, gdy usłyszał za sobą mamrotanie Dreama: „Georgie”.

~~~~~

Pozostała część weekendu minęła spokojnie, a George spędzał większość czasu w bibliotece, przygotowując się do zajęć.

Kiedy wreszcie przybył w poniedziałek rano, George obudził się przez jego wkurzający budzik.  Wziął prysznic I ubrał się zanim usiadł przy biurku,po czym zobaczył że blondyn już wstał I zadał pytanie: to gotowy na pierwszy dzień w nowej szkole George?”

Oczy George'a powędrowały do sprawdzania zegarelka na nadgarstku i odpowiedział: „tak oczywiście I musze być w szkole  o 10 rano. Więc powinien już iść jeśli chce dostać się tam na czas.”  Wstał od biurka, zbierając swoje rzeczy i upuszczając je do plecaka po czym „co u ciebie? Jaka jest twoja pierwsza klasa?”

Dream tylko wzruszył ramionami, i położył się w swoim łóżku, z rękami za głową, jak powiedział, „Ja nawet nie wiem, czy pójdę, nie wiem czy jestem w nastroju do tego”  George przewrócił oczami, zarzucił torbę na ramię, jak odpowiedział: „sprytne posunięcie, Dream. Może zostaniesz wyrzucony z dwóch szkół w tym roku.”

Dream roześmiał się z siebie, a George tylko potrząsnął głową, gdy odwrócił się, by wyjść z pokoju, pozostawiając Dream'a na łóżku za nim.

~~~~

George dotarł do swojej pierwszej klasy jakieś dziesięć minut wcześniej, kiedy wszedł, sala była jeszcze w połowie pusta.