You gave me Forever in just Seven Days

Chapter 26 - Sorry

Ron's POV

Umalis na ako sa school para pumunta na ako sa bahay. Nalooban daw sila, and my mom, my mom.. i don't know what happened. Sana lang okay lang sila. G*gong magnanakaw yun, kapag may nangyari sa pamilya ko hinding hindi ko sila mapapatawad.

Mabilis kong pinatakbo yung kotse, nakarating naman ako kaagad sa bahay.

"What happened?" - Me

May mga pulis na nakapaligid sa mga maid and kapatid ko.

"Isinugod sa ospital ang nanay nyo, iniimbestigahan narin po namin kung anong nangyari at kung sino ang mga nangloob sa bahay ninyo. Napagalaman po kasi namin na nagbalak po siyang labanan ang magnanakaw kaya nasaksak po sya." - Pulis

Oh God please my mom.

"Saang ospital sya dinala?!!!"

"Sa St. Lukes Medical Center po." - Pulis

Agad naman akong lumabas at pupunta sa St. Lukes. Bakit ngayon pa?!!

*Phone ringing... yannie alviar*

sinagot ko yung tawag.

"Nasan ka?" - yannie

"Papunta akong st. lukes, bakit?" - me

"Bakit anong nangyari? sinong na ospital?" - yannie

"My mom." - me

"Ha?!! Okay papunta na rin ako dyan." - yannie

*tooot tooot tooot*

"But—-" ugh nevermind binabaan ba naman ako.

Bumaba nako ng kotse at agad tumakbo sa loob ng ospital.

"Miss, where's the room of Jennica Smith?" I asked the nurse.

"Room 208 sir." - Nurse

"Thank you." - Me

I ran as fast as I can, i took the elevator. Pagkarating ko sa tapat ng room nandun si Dad at si Venus.

"Dad." - Me

"Oh son, you're here." - Dad

"What are you doing here?" I asked venus.

"Pumunta lang sya dito para kamustahin ang mommy mo. She has not here because of you." - Dad

"Fine, get out of here when your done." - Me

Umupo ako sa gilid ni mommy. I asked dad kung ok na ba sya and sabi nya wala pa daw sinasabi ang doktor. God, please help my mother. She has a cancer, cancer sa kidney. Stage 2 cancer. I don't want to lose my mom, I hope she'll be okay.

Stephanieis POV

Nakasakay ako sa taxi ngayon, malapit na rin ako sa St. Lukes. Natext na rin sakin ni Ron kung anong room sila sa ospital. I hope tita Jennica is alright. God please help. Tinext ko sila cass and scarlette na hindi na ako makakapunta sa party. Nakarating na kami, inabot ko na kay manong driver yung bayad at pumasok na sa loob. Hinanap ko yung room number and I was surprised nung nakita ko si venus na nakatayo malapit sa may room na yun. May kausap sya sa phone at nakatalikod naman sya.

Ako naman, naglakad na rin papasok sa loob. Nakita ko si Ron nakaupo sa tabi ng nanay nya.

"Ron..." - me

"You're here, buti naman at nakarating ka." - Ron

"Hmm, are you okay?"

ayyyy tanga tep, nakita mo ng nasa ospital yung nanay tatanong pang okay sya?

"I will be." then nagfake smile sya. Lumapit ako sakanya and I tapped his back.

Pumasok naman si dad nya.

"Uhm dad, this is stephanie, Stephanie Alviar." - Ron

"Nice meeting you stephanie, girlfriend ka nya?" - Dad ni ron

"Ay nako hindi po, hindi po magkaibigan lang po kami." - Me

bakit parang ang sakit nun nung sinabi kong magkaibigan lang kami.

"Ganun ba. You're gorgeous anyway." His dad smiled at me. I smiled and thank him.

Pumasok yung doktor.

"I have to be honest with you, Malala na ang kundisyon nya. Dahil sa may cancer sya, at malapit sa kidney and natamo nyang saksak. Maselan na operasyon ang magaganap, dahil kung hindi ito naagapan kaagad. Kakalat lang sa buong katawan nya, at ito na rin yung magiging cause ng pagkamatay nya. If you'll excuse me, may gagawin pa po ako." Sabi ng doktor at lumabas na sya, ang dad naman ni Ron ayun, malungkot ang mukha. Si Ron lumabas sya, sinundan ko naman.

"San ka pupunta?" I asked.

"Dyan lang sa labas, papahangin *sigh*" - Ron

"Samahan na kita." I know he needs someone right now. Kaya nandito lang ako para sakanya.

I'll be honest with you guys, readers. I still love Ron, I still do. Kahit anong gawin ko hindi magfa-fade away yung feelings ko para sakanya.

"I don't know what to do with my life anymore." Yumuko sya.

"Kaya mo yan, tutulungan ka ni God. Tutulungan ka namin, tutulungan kita." - Me

"Hindi ko alam, sa kabila ng nagawa ko sayo ang bait mo parin sakin." - Ron

Natahimik sya. Hindi ko din alam ron, basta ang alam ko kailangan mo ko ngayon. Narinig ko syang nagbuntong hininga. Nag chin-up sya at tumingin sakin mata sa mata.

"I'm Sorry."

A/N: Hello readers!!! I missed you. Hahaha, sorry sorry sorry sorry sorry talaga! Alam ko mapapatay nyo nako dahil ang tagal kong hindi nagupdate, chos! Anyway, enjoy na kayo? masaya na kayo na nagupdate nako? Hahaha namiss ko din na magsulat lang ng kwento sainyo eh. Thanks to my friend kinukulit ako minu minuto na magupdate, he has a story. Yeah, he has a story, his first story. Please support him! The story is entitled "My Silly Heart" by

Thank you guys! Please don't forget to vote, comment, follow and promote! Stay awesome \m/