Confrontatie

253 20 5
                                    

P.O.V Ryan

Kijkend of mevrouw Solo niet kijkt loop ik naar dat meisje van net, toen ze tegen mijn aanbotste. "Hey girls!" Verbaasd en geschrokken keken ze mijn aan. Alsof ik ze gebeten had of zo. Beide kijken ze naar elkaar en zeggen "Hoi". "En wat is jouw prachtige naam?" vraag ik aan het meisje die tegen mijn aanbotste. "Gaat je nog steeds niets aan." Hoofdschuddend kijkt ze weg. Wat is zij pittig zeg.

P.O.V Amber

Wat is hij een verdomde klootzak zeg. Ik snap echt niet hoe al die meiden aan zijn lip kunnen hangen. Ik kan er met mijn hoofd niet bij. Maar toch.................... Hij is knap, sexy, aantrekkelijk en heeft prachtige twinkelende bruine ogen waar je jezelf in kan laten weg dromen. WACHT wat?!?!?!?!? Dat dacht ik, Amber van Veen, toch niet echt?!?!?! Ach vergeet het. Oké, even bij zinnen. Ik heb nog steeds mijn hoofd naar buiten gericht. Weg van zijn hoofd. Opeens voel ik iets of iemand aan mijn haar zitten. Met een klap draai ik mijn hoofd om en kijk recht in de onweerstaanbare ogen van Ryan. Hij is zo knap. Nee dat is hij niet. Zijn ogen zijn opeens wel heel dichtbij waar ik van achteruit deins. 

"En wat zijn jullie aan het doen Ryan en Amber?" vraagt mevrouw Solo met een glimlach om haar mond. Waarom moest ze mijn naam nou weer zeggen. Nu weet hij verdomme mijn naam. Niet dat ik er dood aan ga dat hij het weet. Maar ik wou gewoon niet dat hij het te weten kwam. "O niets hoor mevrouw Solo. Ik, Amber en haar vriendin waren even aan het praten over de vakantie. En elkaar beter leren kennen." zegt hij grijnzend. "Oké, is goed. Maar ga er dan wel bij zitten, want als iedereen gaat staan. Wordt het hier zo'n kippenhok." " Ja is goed mevrouw." zegt hij zo aardig mogelijk. Mevrouw Solo loopt weg en gelijk gaat Ryan bij ons op een stoel zitten die hij vindt achter in het lokaal. 

"Ik heb trouwens een naam hoor. Ik heet namelijk Jade." "Oké"; meteen na dat neutrale antwoord draait hij zich om naar mijn, "Zo Amber, wat vind jij nou eigenlijk van deze klas?" " In ieder geval: leuk, gezellig en grappig. Maar dat stopte meteen toen jij erbij kwam!" zeg ik. Sprakeloos kijkt hij mijn aan. Nadenkend over zij komende reactie, denk ik. "Ik zou maar oppassen Amber. Je denkt me te kennen, maar dat doe je niet. En je weet ook niet tot wat ik in staat ben. Dus ik zou mijn maar te vriend houden en een beetje aardig doen." zegt hij mega serieus. "Nee inderdaad, dat weet ik niet. En dat hoef ik ook niet te weten ook. Ga gewoon terug naar je plek naast Nelson en laat mijn en Jade met rust!" geef ik boos als reactie. Hij staat op en zegt:"Hier ga je spijt van krijgen Amber! Je zal smeken om genaden! Ik beloof het je!" 

Als hij eenmaal weer naast Nelson zit kijk in naar Jade die mijn angstig aan zit te gapen. "Dit is niet goed Amber. Helemaal niet goed. Volgens mijn ben jij zijn nieuwe vijand. Eigenlijk weet ik het wel zeker na wat hij net zei." "Dat zou kunnen Jade, maar het boeit me eigenlijk helemaal niets. Als iemand zo tegen mijn doet, zoals hij tegen mijn deed bij onze botsing. Mag ik toch zeker wel hetzelfde reageren?! Ik ben niet bang voor hem en dat zou jij ook niet moeten zijn." "Oké en wat dan nog? Ik ben wel bang. Weet je dat van vorig jaar nog? Evelien deed toen heel arrogant tegen hem. En zie haar nu. Is zij er goed vanaf gekomen als zijn vijand? NEE!!!!!!!!!!!!!! Want zij zit nu weg te rotten in een gekken gesticht. Dus mag ik bang zijn? Als dat niet mag hoor ik het graag. Ik snap al helemaal niet dat jij er zo luchtig over kan doen. Ik wil jou niet kwijt. En ik wil al helemaal niet dat jij ook in zo'n gesticht terecht komt." zegt ze hysterisch en met tranen in haar ogen. " Ik weet het. Het spijt me dat ik zo doe. Ik weet ook niet wat mij bezield. Eerlijk gezegd ben ik zelf ook doodsbang. En natuurlijk mag jij dat ook zijn." Terwijl ik dit zeg trek ik Jade in een knuffel. Net nadat ik me los heb getrokken gaat de bel voor de pauze. Iedereen staat op en sleurt zijn of haar boeken mee naar hun kluisje. Jade en ik doen de rest na en lopen ook naar ons kluisje. Hierin leggen we onze boeken en lopen richting de aula. Op weg naar de pauze!!!!!!!

—————————————————————-

Hoiiiiiiiiiiii lezertjes van me,

Wat vinden jullie ervan. Zeg het gerust. Ik vind reactie juist leuk. Dan weet ik namelijk dat ik het goed doe. Of dat ik juist iets kan verbeteren. Sorry voor spelfoutjes!!!!!!!!!!!!!!!!

xxx Cheyenne809

HoogtepuntWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu