Hoogtepunt

Hoofdstuk 18: deel 1

P.O.V Jade

Het is nu zaterdag. Gisteren was Amber helemaal bezorgd. Ze vroeg bijvoorbeeld waar ik was. En waarom ik haar niets had verteld. Ik vertelde haar dus dat ik een bericht kreeg van mijn neef Iwan. Hij stuurde mij zogenaamd dat ik hem moest helpen bij iets belangrijks en noodzakelijks. Ik was dus zo bezorgd dat ik erheen was gegaan. Maar der was niemand bij hem thuis. Dus moest het wel een grapje zijn. En toen had ik geen zin meer in school dus ging naar de stad.

En dat hele verhaal geloofde ze dus ook. Dus daarover was ik helemaal happy. Alleen nu ben verre van happy af. Vandaag is het zo ver. Beter gezegd, over een paar uur. Ik wil echt niet zien hoe mijn vriendin ten onder gaat. Maar heb geen keus dankzij Kasper. Ik haat hem zo erg. Ik wordt uit mijn gedachte gehaald door een toeter. Snel zeg ik mijn ouders gedag en loop naar buiten. Voor me staat een auto met voorin een jongen en achterin Ryan. Omdat ik die jongen niet ken, neem ik de keus om naast Ryan te zitten.

"Hoi, is het de goede kleur?" Vraag ik wijzend naar mijn jurkje. Hij knikt.

"Luke, ga maar. De dame is gearriveerd. O en trouwens Jade, als we alles geloofwaardig over willen laten komen. Wil ik je vragen of je met Amber wilt gaan dansen. Zodat Jody haar kans kan pakken."

"Is goed, ongeveer hoelang moet ik met Amber dansen?" Vraag ik.

"Ongeveer drie liedjes. Daarna zal je der voor moeten zorgen dat Amber weer naar Kay gaat. Begrepen?" Ik knik.

Na ongeveer een half uurtje zijn we er. Het is echt een mega huis. Jaloers dat ik ben stap ik uit de auto. Samen met Ryan loop ik naar de deur. De jongen genaamd Luke gaat schijnbaar niet mee. Wat ook wel logisch is, want volgens mij is hij iets van twintig.

"Ben je er klaar voor?" Met mijn bevestiging van ja drukt hij op de bel. Na ongeveer een paar minuten komt er iemand aan die de deur open doet. Ryan en de jongen doe een soort begroeting wat alleen jongens begrijpen en kunnen. En ik sta daar maar een beetje ongemakkelijk te staan.

"Gast, wie is dat lekkere wijf naast je?" Zegt de nog steeds onbekende jongen.

"Ehm pardon. Ik sta er ook gewoon." Zeg ik bespottelijk.

"Eh, een girl met pit. Goed gevonden maat."

"Sorry, maar mag ik vragen wie jij bent en denkt dat jij zo over mensen kunt praten." Reageer ik boos. Ryan kijkt ons geamuseerd aan.

"En Vargas doe verdomme normaal."

Ryan zegt wat tegen die gast wat ik niet versta.

"Jade dit is Kenzo, Kenzo dit is Jade." Zegt Ryan lachend. Dus die asshole heet Kenzo. Dan valt Ryan toch wel weer mee.

Kenzo stapt opzij zodat wij naar binnen kunnen. Ryan loopt voor me waardoor Kenzo zijn kans grijpt. Hij geeft namelijk een speelse tik op mijn kont. Geïrriteerd draai ik me om.

"Blijf met je gore jatten van mijn kont af, gluiperd!"

Voordat ik nog wat kan zeggen wordt ik door Ryan mee getrokken. Ik probeer me los te krijgen uit zijn ijzige greep, maar na een paar bewegingen merk ik dat het onmogelijk is. Mijn moeder zegt altijd dat niets onmogelijk is, maar geloof me. Uit deze greep is moeilijk te ontsnappen.

"Vargas laat los."

"Lieverd doe rustig. Als ik je nu mee naar boven zou nemen zou dat geschreeuw gepast zijn, maar nu heb ik je alleen maar vast." Met een vies gezicht kijk ik hem aan.

"Jade het was maar een grapje."

"Ja ja dat zal wel. Wat wil je gaan doen Vargas?"

"Laten we gaan dansen."