AYSAR

6.Bölüm

🗯️ ARKADAŞLAR ÖNCELİKLE UMUYORUM Kİ HİKÂYEYİ BEĞENMİŞSİNİZDİR. ÇÜNKÜ AYSAR'I YAZMAYI ÇOK SEVİYORUM AMA BİR TÜRLÜ TOPARLANMAYAN VOTE VE YORUMLAR NEDENİ İLE MOTİVASYONUMU TOPLAYIP YAZAMIYORUM.

✨ SON BİR DUYURU DAHA YAZACAĞIM VE ARDINDAN BÖLÜME GEÇECEĞİZ. HEPİNİZİ ÇOK ÖZLEDİM AMA DAĞILDIK VE. 💔 İNŞALLAH TOPLAYACAĞIZ AİLEMİZİ YİNE AMA SİZDEN BİR RİCAM VAR 🙈 ARKADAŞLARINIZI VE TANIDKLARINIZI BURAYA ETİKETLER MİSİNİZ DAHA ÇOK KİŞİYE ULAŞMAMIZ İÇİN. 🦋

İYİ OKUMALAR... 🤍

***

Üstümde çok değişik bir sakinlik var. Kafamın içi deliriyor ama sakin sakin duruyorum. İçim deli gömleği giydirilen bir insan gibi çırpınırken dışım sakince duruyor. Yaşadıklarımı ve yaşayacaklarımı kabullendim mi yoksa kusursuz bir sinir krizi öncesi sessizliği mi ayırt edemiyorum. 

Bu aralar ihtiyacım olan tek şey derin bir uykuya dalıp sonsuza kadar uyanmamak. Kafamın içindekiler sürekli kalbimi parçalıyor, içime attıklarım mantığımı çürüttü. 

Ben beni tanıdıklarından çok daha fazlasıyım aslında. Farkındayım olacakların ve yapacaklarımın. Onlar henüz bilmiyorlardı ama bir denizin fırtına öncesi sakinliğini yaşıyorlardı bu insanlar. Bu insanları tanıdıkça, bu insanların içine girdikçe aslında onlarında bir suçu olmadığını görüyordum. Hayat onlara da adil davranmamıştı ve beni ise karşılarına çıkartmıştı. 

Mesela Dilek teyze...

babasız ve annesiz büyümüş, okutulmamış ve halasının evinde çok küçük yaşta tanımadığı bir adamla evlendirilmeye zorlanmıştı. O adamdan iki evladı olmuş ve bir şekilde o adamı sevmeye ikna etmişti kendini. Sonra o adamda öldüğünde kucağında daha konuşmayı bilmeyen kızı elinde ise olanların farkında bile olmayan oğlu ile kalakalmıştı. 

Hayat yollarında bu kez çocuklarını büyütebilmek için yorulmuş olan kadın genç yaşta yapayalnız kalmasına rağmen bir yol arkadaşını daha hayatına almamıştı. Oğlu geçim sıkıntısı yüzünden karanlık işlere bulaşmış, bir adamı öldürüp ceza evine girmişti. Yıllar sonra oğlu çıktığında ise kızının yürüyemeyeceği gerçeği ile baş başa kalmıştı. 

Efsun...

O çok küçükken babası bir ekmek parası için çalıştığı inşaatta düşüp felç kalmış ve annesi ise o dokuz yaşlarındayken felçli bir adama dayanamayıp kızını arında bırakıp mahalleyi terk etmişti. Söylentilere göre bir genel evde fahişelik yapıyordu. Efsun on beş yaşına gelene kadar hem babasına bakmış hem de okuluna gitmişti. Komşuların getirdikleri ile karnını doyurdukları dönem babası kızına yük olmayı kaldıramayıp yattığı yerden kırdığı bir cam bardak ile kan kaybından ölmüştü. 

Efsun yapayalnız kaldığında ise mahallenin bıçkın delikanlısı olan Gurur onu yıllarca uzaktan koruyup kollamış reşit olduğunda ise evlenmiş bir oğulları olmuştu. 

Pusat...

Yetimhanede büyüyen Pusat bir yetimhane yangınında on bir yaşında iken canını kurtarmış can havli ile Aysar mahallesine sığınmıştı. Mahalleli onu kendi çocukları gibi bağırlarına basmış onun bunun evinde kalarak bir şekilde büyümüştü. Yirmi yaşlarında bir genç iken mahalleye yeni taşınan Melek ile tanışmış ve evleneceklerine iki aydan az bir süre varken bir hastane odasına Lösemiden kaybetmişti.