Ölümle Dans? || Hyunlix

². Bölüm

Selamlar tekrar ben! Bunu keşfetinden görenler için başka bir kitabım daha var, Manipüle minsung, bakarsanız çok sevinirim! Şimdi bölüme geçelim. İyi okumalar<3

๑๑๑๑๑

Serbest zamandaydık. Burası hapishane gibiydi, sadece belirli zamanlarda koğuştan çıkmamıza izin veriliyordu. Bende şuan o saatlerden birinde merdivenlere oturmuş düşünüyordum. Neyi? Düşünecek şeyi. Burada o kadar sıkıcı bir hayatım var k-

"Selam!" Felix gelmişti.

"Selam?"

"Oturabilir miyim?"

"Tabii"

"Doktor artık beni özlediğini düşünücem!"

"Belki de?"

"Nasıl?"

"Özleyemez miyim Hyunjin?"

"Hayır! Öyle değil! Yani sen doktorun ve ben hastanım"

"Biliyorum bana hastasın ama gerçekten hastam olduğun için, diğerlerine yaptığımı sana da yapıyorum"

"Hastan değilim, hastanım"

"Aynı şey?"

"Sen tüm hastalarına ego mu kasıyosun?"

"Şakaya gelmiyorsun"

"Komik değildi"

"Belki de şaka değildi"

"Ne?"

"Gitmem gerek sana iyi oturmalar" Kalktı ve gitti. Sonrasında bir curcurna sesi duydum. Kalktım ve oraya yöneldim. Sıska, çelimsiz, kahve saçlı, kahve gözlü, bahçivan tulumu giyen bir çocuk dövülüyordu. Kimse onları ayırmaya çalışmıyordu. Çalışanlar dahil herkes izliyordu. Diğeri o çocuğun boğazına yapıştı. Sanırım kriz geçiriyordu. Koştum ve çocuğu onun üzerinden almaya çalıştım. Bu sırada biraz dayak yedim tabii.

"Hey hey! Sakin ol! Yardım etsenize çocuğu öldürücek!" Herkes bana şaşkın şaşkın bakıyordu. Sonunda onları ayırmıştım. Çalışanlar hızla gelip, kriz geçiren kişiye, sakinleştirici vurdu.

"KİM SEUNGMİN! HWANG HYUNJİN! DERHAL SOĞUK ODAYA!"

"Soğuk oda?" Çelimsiz olan yanıma yaklaştı.

"Burada cezayı soğuk odada veriyorlar. Keşke karışmasaydın" Bir süre sorguladım. Sonra onların arkasından gittim. Odaya girdik. Gerçekten de soğuktu.

"OTURUN SANDALYELERİNİZE!"

"Hanım efendi"

"Ne?"

"O kriz geçiriyordu, yani ceza vermeniz saçma değil mi? Ne yaptığını bilmiyord-"

"İŞİME KARIŞMA! OTURUN"

"Ne bağırıyosun be? Sağır değiliz"

  Yerlerden boş olan bir tanesine oturdum. Kadın geldi.