PER (+18)

27.Bölüm

Umarım iyisinizdir :)  Günün ikinci bölümüyle karşınızdayım. Yazım hataları varsa kusura bakmayın. Görmezden gelin lütfen. Keyifli okumalar!!
_________________________________

Genç kız odasında bulduğu bir kitabı okuyarak vakit geçirirken salondan bağrışma sesleri yükselmesiyle elindeki kitabı bir kenara bıraktı ve odasının kapısını aralayıp ne olduğuna baktı.

Annesi ve babası yine tartışıyorlardı, buna alışkındı ama kadın kendini zor tutuyor gibi bir hali vardı.

Babası hızla başını açılan odanın kapısına çevirdiğinde kız kapıyı kapattı ve yatağına oturup eline kitabı aldı.

Kapı bir kaç saniye içinde açıldığında genç kız anlamaz gözlerle babasına bakıyordu. Adamın yüzündeki sinirli olduğunu gösteren ifade genç kızın odasına girmesiyle yok olmuştu ama kadın hâla içeride bir şeyler söylenip duruyor ve adamın sinirine dokunmaya çalışıyordu.

"Hadi kızım, gidiyoruz."dedi adam kızına bakarak.

Kızın hiçbir şeyden haberinin olmadığı yüzünün ifadesinin değişmesinden ve kaşlarının çatılmasından belli oluyordu.

"Hadi üzerine bir şey alda çıkalım."dedi adam.

Kız kitabını yatağa bıraktı ve kenarda köşede bulduğu renkli kıyafetlere bakıp aralarını karıştırmaya başladı. Görünüşe göre annesinin ona aldığı elbiseler dışında üzerine giyebilecek doğru düzgün bir şeyi yoktu.

Adam üzerindeki ceketi çıkardı ve giymesi için kızına uzattı. Genç kız ceketi üzerine giydiği sırada annesi etrafı yıkmaya başlamıştı bile. Muhtemelen birazdan mahalleliler kapının önüne toplanırdı.

Genç kız babasının arkasına saklanarak odadan çıktığında adam hızla kızına döndü ve yanağını okşayıp "Korkma."dedikten sonra elini tuttu.

"Ne oluyor?"dedi kadın hiddetle.

"Bir şey olduğu yok. Kızım ve ben artık beraber yaşayacağız."dediği sıra kadın kızın kolundan tutmaya yeltense de adam kızını iyice arkasına aldı.

Kadın gülmeye başlamıştı. Neye güldüğünü bilmiyorduk ama muhtemelen sinir krizi geçiriyordu.

"İstemediğin kızını şimdi bu evden mi götürüyorsun?"dedi kadın kahkahalar içinde. "Doğurmamı istemediğin kızını?"diye sordu.

Genç kız hiçbir şeyi anlamıyor olsa da burada kalmak istemiyordu. Babası ile gitmek istiyordu.

"Anastasia!"dedi adam. Sabrı taşmak üzereydi, son damlasında falandı. "Sana, kızım aşağıdaki pavyona başka bir sebep için götürülürse onu senden alacağımı söyledim. Ona düzgün bakman gerektiğini sana yüz defa dile getirdim ama sen dinlemedin!"dedi adam.

"Ya sen beni ne sanıyorsun?"dedi kadın.

"Aptal bir kaşarın tekisin."dedi adam. "Parayı saçma sapan yollarla kazanmaya çalışan bir fahişesin. Dua et seni ihbar etmedim. Çünkü aksi durumda seni içeri attırmam bir saniye mi alırdı."

Kadın daha da gülmeye başladığında adam fırsattan istifade evden çıkmak için kapıya yöneldi.

Kadının "Diğer tarafta görüşürüz."demesiyle adam arkasını dönmüş ama bir süre sonra evin içinde patlayan silah ile yere yığılmıştı.

Genç kız babasının önünde yığılmasıyla yere çömelmişti. Ne yapacağını bilemiyordu. Derin nefesler alıp veriyordu ki adam kızının yanağını okşamaya başladı. "Korkma."dedi zorlanarak. Ama kız ağlamaya başlamıştı. "Şşt."dedi adam. "Sen çok güçlü bir kızsın ve çok güçlü bir kadın olacaksın."deyip kızının elini sıkıca tuttuktan sonra kızı kendisine doğru çekti ve kulağına eğildi. "İlk fırsat-fırsatta, buradan kaç."dedi sessizce. "Kendine başka bir hayat kur."diye devam etti.