PER (+18)

28.Bölüm (+18)

Selamlar. Nasılsınız? Umarım iyisinizdir.

Hâla multimedyaya koyabilecek şeyler bulamadım. Yardımınızı bekliyorum.

Bu arada bölüm içinde +18 bir sahne var, rahatsız olanlar okunmasın lütfen.
__________________________________

Etrafta yayılan çığlık sesleriyle genç kadın çevresine bakındı ama hiçbir şeyi seçemedi. Tamamıyla karanlık olan bir yerdeydi. Çığlık sesleri artarken, yanına ağlama sesleri de eklenmişti.

Delirdiğini düşündü kadın. Sanırım gerçekleşmesi gereken şey gerçekleşiyor ve aklını kaybediyordu. Bunca şeyden sonra ise bu duruma normal gözle bakıyordu.

"Çıkarın!"diye bağırdı bir adam. Adamın sesi tüm odada yankılandığında kadın bir ev değilde sadece bir odada olduğunun farkına vardı. Fakat her yer son derece karanlıktı. Nefes alış verişi düzensizdi. Saçları dağılmış, vücudunun bazı yerleri sıyrılmıştı.

Etrafın bir anda az da olsa aysınlanmasıyla gözüne bir şey bağlandığını fark etti genç kadın. Çevresine baktı. Hızla gözüyle nerede olduğunu anlamaya çalışsa da başarılı olamıyordu.

Gözleri ellerinde taramalı olan adamlara kaydıktan sonra, hemşireleri buldu. Hepsi hazırda bekliyordu. İçeri bir kaç tır girdiğinde elinde silah tutan adamlar başka birilerini tırdan çıkardılar.

Genç kadın gördükleri karşısında şok içindeydi. Gerçek olup olmadığını idrak etmeye çalışıyordu.

4-5 yaşında kız çocuklarına ek olarak, 16-17 yaşında genç kızlar kadının yanına getirilmişti. Küçük çocuklar ağlıyordu. Ellerinde tuttukları oyuncakları alınırken genç kadın engel olmaya çalışacağı sırada kafasına bir silah dayandı.

Gözlerini ona silah dayayan kişiye çevirdiğinde adam başını yapma der gibi iki yana salladı ve gülümsedi.

"Herkes dışarı."dedi adamlardan biri. Muhtemelen baş kişi olmalıydı ki içlerinde bulundukları büyük o da bir anda boşalmaya başladı. Küçük kızlar daha da ağlamaya başlasa da kadın bir süre bir şey yapmadı ama o da boşaldığı gibi ağlayan bir kaç kızın yanına hızla çöktü ve vücutlarını kontrol etmeye başladı. "Bir şey yaptılar mı? Size bir şey yaptılar mı?"dedi genç kadın hepsini biterse birer kontrol ederek.

Arkasından biri kadını dürttüğünde kadın başını arkaya doğru çevirdi. "Would you mind helping me? (Sakıncası yoksa bana yardım edebilir misin?)"dedi genç kız.

Kahverengi saçlı kahverengi gözlü bir kızdı ama gözlerinin içindeki parlama solmuş gibiydi. Buraya getirelene kadar geçen süre de ne yaşadığını bilmiyorduk ama bir şeyler yaşadığı kesindi.

Kadın gözlerini kızın baştan aşağı kanayan bacağına çevirdiğinde hızla üzerindeki tişörtü çıkardı ve genç kızın bacağına sardı.

"Geçecek."dedi daha sıkı sararken. "Bitecek tamam mı?"deyip kızı yavaşça yere uzandırdı.

Küçük çocuklardan bazıları ağlıyor, bazıları ise susmuştu. Genç kızlardan biri küçük kızları yatıştırmaya çalışıyordu.

Genç kadının yanına başka bir kız geldiğinde kadın tişörtünü iyice yerde yatan kıza sardı ve yanına gelen kızı kontrol etti. Normaldi. Bir şeyi yoktu, yaralanmamıştı.

"Who has a necklace?! (Kimin kolyesi var.)"diye bağırdı genç kadın herkese tek tek bakarak.

Genç kadın kalkıp bir bir küçük kızların boyunlarını kontrol ettiği sırada birinde durdu ve kolyesini işaret edip "Alabilir miyim?"diye sordu. Küçük kız arkasını döndü ve saçlarını kaldırıp kadının kolyeyi çıkarmasını bekledi.