3 HARF

10.BÖLÜM (Aşk tesadüfleri sever)

Merhabalar Arkadaşlar,Öncelikle,Beni destekleyen herkese teşekkür ediyorum çokça ^^ 1 ay bile olmayan kısa bir sürede 2.100 okuma olmuş.Desteğiniz arkamdayken emin olun daha çok şey başaracağım.Hepinize tek tek teşekkür ederim iyiki varsınız *

Allah'ım buda ne! Yok abi yok bu gerçek olamaz.. Nasıl ya nasıl olur böyle bir şey?Yok yok yok kesinlikle şaka olmalı bu.! Ulan dünya tamam küçük diyorlarda bu kadarda göt boyutunda küçük değildir heralde .! Şakamı bu kesinlikle şaka olmalı.Olması lazım.Olmaz ya olamaz.Böyle bişey kesinlikle tesadüf olamaz..Bu bu bu bu koşudaki çocuk bizim bay ukala.!Tüm şaşkınlığımla ''Senin ne işin var burda!'' dememle beyimizin kahkaha atıp ''Mira Bora ben'' deyip kahkahayı patlatması bir oluyor.Ben bi iptal oluyorum,bi şok oluyorum,bi vefad oluyorumki anlatamam.Olayı kavramaya çalışıyorum,kabüllenmek için çabalıyorum bir kaç dakika donup şaşkınlığımı üzerimden attıktan sonra konuşmaya başlıyorum benden gözlerini ayırmıyor ardından dakikalarca sıktığım elini bırakmayı unuttuğumu farkediyorum ''Elimi alabilir miyim?'' diyor gülerek ukala.

-Ya senin fotoğrafın yoktu bu yüzden sen olduğunu ben gerçekten bilmiyordum,ama ama ama sen gördün! Ve hatırlıyosanki eğer,ki hatırlıyorsun yaranı sararken söylemiştin! benim koşudaki kız olduğumu biliyordun ve bildiğin halde bana hiç söylemedin o olduğunu.Nasıl ya nasıl anlam veremiyorum..!

(Güldü ve mütavazılığını bozmadan bir piç gülüşü attı, gülerek konuşmaya başladı.)

-Evet biliyordum nasıl unutabilirimki ağlarken sana peçete uzattım,arkanı döndüğündeki o bakışını asla unutamam.Beynime çiviyle kazındı asla unutamadım aklımdan çıkaramadım,ağladığındaki masumiyet içtenlik.Hayatımda göremiştim böyle güzellik dünyam durmuştu,tabi sapık damgası yedim o ayrı bi konu.Ayrıca ağlamana rağmen güçlü görünmen çetin ceviz zor bir kız olman hoşumada gitmişti,ettiğin o küfürleri ve fil diye hakaret etmenide saymıyorum.En çokta o çetin ceviz,kendinden emin,taviz vermeyen hallerini görünce demiştim kendime bu kızı kaçırmamalıyım diye.Sonra ara sokağa girdin arkandan geliyordum köpek kovaladı sandın ama anlattım ya aslında kovalamamıştı..Sadece bir kaç saniye vakit kaybettim ardındanda bulamadım gözden kaçırdım nereye gittiğini.Zaten koşuyordun ve hızlıydın bulmam imkansızdı. Ardından tesadüfen sosyal medyadan eklemişsin çocuklar gibi sevindim sen olduğunu görünce zor kızdın biliyordum ama kararlıydım ve uğraşacaktım.İlk karşılaşmada benden etkilenmediğini görünce konuşmayı kesmenden korktum öyle işte artık gidelimmi?

-Hayır gitmiyoruz hiç bir yere!

-Mira saçmalıyorsun ama.

-Ya,sen sen beni o gece tinercilerden kötü adamlardan korudun.!

-Evet korudum çünkü o gece hissettim.

-Neyi?

-Birşeylerin ters gittiğini.!

-Evimi nerden biliyordun!

-Unuttunmu Ceren'in kuzeniyim ben..

-Sen,sen benden nefret ediyorsun sanmıştım.

-Etmediğim ne belli.

-Sen nasıl birisin ya!Nefret ediyorsan neden böyle oyunlara kalkışıyorsun!

-Hayat bir oyun değilmi zaten.Ben sadece sıradan olmak istemedim.

-Ha yani sıradan olmıyım derken duygularımla oynadın öylemi!

-Ya bi sakin ol.Evet o akşam başına bişey geldiğini hissettim çünkü annem daha gelmedi demiştin bende evde tek başınasın başına bişey gelirse engellerim diye düşündüm.Ve beklemeye başladım ağacın arkasına saklanıp.Öylede oldu zaten sen ağlayarak çıktın takip ettim.Kötü bi niyetim yoktu sadece..