3 HARF

24.BÖLÜM(Bulutlar pamuk şeker değilmiş.)

Elimde bir şişe viski kederliyim.Kederliyken ne dinlenirdi?Azer Bülbül dinleyenlere her zaman bi "Iyy" gözle bakmışımdır.Ama hiç bir zaman neden dinlediklerini anlayamamışımdır.Tam sırası diyerek açıyorum önüme çıkan ilk şarkısını."Aman yarappim bu ses kirliliği nasıl dinlenir la? diyerek yüzümü buruşturuyorum.Neyse kulak alışır herkes dinliyorsa derdinden vardır bi bildikleri diyorum.Aradan 10 dakika geçiyor 4.kez açıyorum şarkıyı.Ve farkında olmadan şarkıyı ezberlediğimi farkediyorum.Hemen moda girip eli kolu sallıya sallıya o ciyak sesimle şarkıyı söylerken buluyorum kendimi.O arada Yağız geliyor.
-Mira iyimisin sen?
-Çok.
-O hareketler ne öyle ya.Kapıda seni izliyordum öylece kalakaldım.Yavrusu ölmüş kedi gibi cıyak cıyak olan ses seninmiydi?
-Geldiğini duymadım.
-Duymazsın tabi kendini şarkıya öylesine kaptırmışsınki.Sahi ya ne ara değişti senin müzik zevkin?
-15 dakika önce.
-Olaylara iyi tarafından bakmayı dene bu ne böyle.
-İyi bi tarafı olsa bakıcamda iyi bi tarafı yokki anasını satayım ya.
-Hayat bu.90 dakikalık maç gibi düşün.Elbet gol yiyeceksin.Gol yemeden attığına gölün tadını çıkar.
-Lan ordan bakınca Muslerayamı benziyorum her gölü tutayım amına koyayım!
-Küfür etme.
-İlham perilerim gavatlaştı belki ulan!Belki içimdeki şeytan kazandı!Hep bizmi iyi olalım.Bırak ya bırak bu sefer kötü olacağım ben.Sen iyi olucam derken götüne yediğin kazıklara yenisini ekleyebilirsin.Ama ben acı çekmekten yıkıldım.Kötü olacağım.
-Hayat savaş yeridir zaten Mira bu böyle.
-Evet.İyilerin savaşıp öldüğü kötülerin savaşmadan yaşadığı bir dünya.Dünyasını sikeyim.
-Şişt Küfür yok.
İlk defa birini sevdim ulan.Şu dünyada ilk defa birini sevdim.Bi okyanus düşünün.Kenarında binlerce taş var.Sahil Taşları.Binlerceler milyonlarca.Sayamayacak kadar fazla sayıları.Tıpkı dünyadaki insanlar kadar çok.Ve sen eline bir taş alıyosun.Diğer taşlardan hiçbir farkı yok.Fakat sen onu alıyosun diğerlerinden ayırıp.Bir sebebi yok hani.İçinden onu almak geliyor.Eve gidince onu sevdiğin bir renk boyayla boyuyorsun.Üzerine adını yazıyorsun.Bu benim diyorsun.Emek veriyorsun.Kitap rafına koyuyorsun yada bir vazoya.Aşkta bu işte.O okyanus kenarındaki her bir taş,yeryüzündeki bir insanı temsil ediyor.Milyonlarca insanın içinden o taşı sebebi olmadan içinden geldiği için aldığın gibi kimseden farkı olmayan bir insana aşık oluyorsun.Taşı nasıl boyayıp üzerine ismini yazıyorsan aşık olduğun kişiye duygularını aktarıp kalbini kalbine mühürlüyorsun.Onada emek veriyorsun.O taşı en sevdiğin yere,aşık olduğun kişiyi de kalbine koyuyorsun.İkisindede bir duygu bir emek var.Fakat Olay ne taşta nede aşık olduğun insanda.Sen o taşı bulmasaydın sıradandı.Sen o adamı sevmeseydin hiçkimseydi.Fakat sen buldun,Emek verdin,Değer verdin.Sevdin.Yani demem oki neyin ne olduğu önemli değildir.Herkes senin değer yüklediğin kadar var hayatında.Senin hayatın bu.Sen nitelendirirsin sen koyarsın istediğin kişiyi, nesneyi hayatına.O yüzdendir şu anki yıkılışım.O yüzdendir şu anki toparlanamam.Hiçkimse olan birini herşeyim yapmasaydım,Bir hiç uğruna piç olmazdı hayatım..

-Yazmayı bırak hadi kendine gel sümüklü..
Kendimi toparlayıp Yağız'ın yanına gidiyorum.Tam o anda gözlerim kararıyor.Sandalyeden tutanarak yere bakıyorum.Gözlerimi Yağız'ın korkmuş yüz ifadesiyle açıyorum.Koltuğa ne zaman geldim hatırlayamıyorum.

-Noldu bana.
-Bi anda yere kapaklanıp bayıldım.İyimisin?Korkuttu beni.
-Fazla içtim ondan oldu.
-İçmeyle baygınlık geçirilirmi.Başka birşey var bunda.Kendine gelir gelmez hastaneye götürüyordum seni.
-İyiyim biseyim yok benim.
-Ölü fok balığı gibi bakarken sana nasıl inanabilirim sence?
-Hayatında kaç kez ölü fok balığı gördün acaba?Gerçekten merak ediyorum.
-Şu an karşımda duruyor.
-Belgeselmiyim ben?Gerizekalısın.Bi fok balığı olmadığımız kalmıştı zaten.Aptal.
-Kes.Bana laf yetiştirdiğine göre normale döndün sen.
-Şu viskiyi versene.
-Lan kafayı mı yedin sen?Ne haldesin hala içki diyosun!Ben senin için endişeleniyorum sen kendini takmıyosun!Malmısın sen kızım!