Doğuştan Rahat

2: Hamiyet Beckham.

Girişler sağdan,çıkışlar kapalı.Başladıysanız geri dönme şansınız yok,hihaho (kötü adam gülüşü)İyi okumalar,adios!

"Ya anne banane, Yiğit götürsün."

Dat dat: Hatalı giriş,yeniden deneyiniz. Annelere banane denmez.

"Vallahi şimdi oraya gelir bacaklarını kırarım Yeşil. Ay Allahım annem bana hep dua ederdi nereden verdin bana bu belayı?"

"Valla nereden vermiş bilemeyeceğim de, iyi ki vermiş he. Vermese kimi yollayacaktın ayak işlerine anne?"

Dat dat: Hatalı giriş, yeniden deneyiniz. Annelere ters cevap verilmez. 

"Bir keki bile götürmeyeceksen ben seni neden doğurdum Yeşil?"

"Bir gün karşı apartmana bir komşu taşınır, bende onlara kek yaparım, getirecek insan bulamam bir çocuk yapayım diye düşünmüş olamazsın?"

Dat dat: Gerizekalı hatalı giriş diyoruz,görmüyor musun? Bak şimdi on ikiden terlik geliyor,sakın kaçma, illaki bir yerine gelecek, durduğun yerde dur, belki popona falan gelir,ucuz yırtarsın.

Terlik gelmedi, acaba bir şey mi oldu diye kafamı kapının kenarından çıkardım. Annem elinde kek fanusu sinirli sinirli bakıyordu.  Bu kadının bu huyunu çok seviyorum ya. Ne yapıp ediyor, illaki istediği oluyor. Hayır yok sözlüğünde. Aslında var da, yanına anne eklenince olmuyor. 

Sinirle odadan çıktıktan sonra annemin elindeki içinde kek olan fanusu aldım. Tipik bir Türk ailesine sahip olmaktan mutluyum. Annemden terliğin Allah'ını yiyorum,yine de mutluyum.

Sanırım ben bir mazoşistim.

Olabilir yani,neden olmasın.

Annem beni çoğu zaman sıkar.  Tamam çoğu zaman demiyim haksızlık olmasın.

7/24 sıkar beni. Evdeyken bana saydırır, dışarıda olduğumda telefonla arar sinirlendiği kişiye saydırır.

5 katlı bir apartmanın 4.katında oturuyoruz ve benim yükseklik korkum olmasına rağmen annem iki ayda bir beni cam silmek için camlara çıkartıyor. Spider Man misali bir taraftan diğer tarafa sarkıyor, bir yandan da ağlıyorum. Ve işin garip tarafı ileride bunun için de ona teşekkür edeceğimi düşünüyor. Cam sildirdiği için teşekkür etmek?  Bana daha çok yaptırabildiğim her şeyi yaptırayım, cümlenin sonuna ileride teşekkür edeceksini ekleyeyim, tamamdır diye düşünüyormuş gibi geliyor. 

Keşke ismimi Yeşil koyacağına teşekkür falan koysaymış da ilerideki teşekkürlerim havaya gitmeseymiş.

Annem değişik bir kadın. Bazen öz annem olmadığını düşünüyorum. Çünkü bir anne ve kızı birbirine bu kadar zıt olamaz. 

Altımda polar pijamam, üzerimde Yiğit'in swearshirt'ü, ayağımda babamın ayakkabıları, tepede toplu saçlarımla apartmandan çıktım. Normalde bir kız hayatta bu şekilde dışarı çıkmaz dışarıyı geçtim bu şekilde tuvalete bile gitmez, ama ben böyleyim işte. Ya da şöyle diyeyim; insanlara göre normal değilim. Bence gayet normal bir insanım da insanların belirli kalıplarına girmediğiniz de sorunu sizde arıyorlar. Ben de onlara inat, her defasında yaptığımda kabından taşan keklerim gibi, kalıplarından taşıyordum. Sığmak zorundayım diye bir şey yoktu ya? Fortmantoya bile bir yere kadar sığarım da, insanların kalıpları tarzım değil.

Apartmanımızın girişinde küçük bir bahçe var ve bizim apartmana sırf bu bahçe yüzünde site diyen insanlar gördü bu gözler. Bildiğimiz klasik bir apartman minnacık bahçesiyle bir site olarak algılanıyordu.