Doğuştan Rahat

11:İnsanlık savaşı.

Midemin bulandığı, beynimin dönüp durduğu, saçma sapan, olmasa da olur, amaaan uyandık da ne olduluk bir güne uyandım.

Esnerken bile ne gerek vardı da uyandık durduk yere diye düşünüyordum.

Aynaya ters ters bakarken dedim kızım Yeşil,bak sen regl bile oluyorsun, bildiğin kızsın yani. Git bir kaş bıyık aldır, az bi tüylerinden kurtul da kilon eksilsin, kalktım gittim kuaföre.

Arkadaş bıyıklarımı mı aldı,komple suratımı mı belli değil.

Neyse burada size ağda maceralarımı anlatmayacağım.

Allahım kadın bana bi kaş şekli yaptı anlatamam yani.

Halbuki kapıdan içeri sevimli sevimli girip aynen şunu dedim; kaşlarımın şekline ilişme sadece fazlalıkları al.

Ulan sanki dünyaya fazlalık olarak gelmişim gibi neredeyse kirpiklerimi bile alıyordu pis kadın.

İşte o kızarmış suratımla önce biraz dolandım sonra da okula gittim.Okulda farklı bir şey olmadı sonra dönüşte metrobüse bindim.

Metrobüs. Metroyla otobüsün karışımı. İçine girdiğinizde diğer insanlarla tek bedende iki ruh olduğunuz yer. Tükürdüğümün havasız insan aracı.

Kendimi bildim bileli haftada en az beş kez binerim metrobüse. Ulan ama metrobüslere olan nefretimi burada anlatamam. Her gün "This is Sparta."ile daldırıp kendime Kral Leonidası örnek göstererek büyük bir azimle biniyorum metrobüse,her defasında. Hatta gelin arabamı metrobüs yapacak,davetiyeleri de akbil şeklinde yaptıracağım.

Metrobüse binenleriniz neyden bahsettiğimi anlıyordur,hiç binmeyen varsa kalksın iki rekat şükür namazı kılsın. İstanbul yoğunluğu,iş çıkışı,metrobüs kelimeleriyle size burada 4 serilik bir gerilim filmi çekebilirim. Imdb puanı:8.9 Tür:Korku,Gerilim. İsmi : Metrobüsteki İnsanlık Savaşı.

Vallahi bu yazdıklarım burada kalsın,ileride Tarihe geçer ben size söyliyeyim bak. Hem belki geleceğin Victor Hugosu olurum,kim bilir?

Senden olsa olsa Tolga abinin Hugosu olur.Buradan sağa dön canım hadi.4 e basacaksın 4!

Tamam metrobüs demek sıfır trafik demek ama ondan önce trafiksiz gidebilmek istiyorsan içeri girebilmen lazım. Metrobüslerde metrekareye 15 insan falan düşüyor sanırım,çünkü cidden üst üste gidiyorsunuz.

Her zamanki gibi kulağımda kulaklıkla kafamda kendi konserimi veriyorum,saat 18.37.Metrobüs durağında bekliyorum,yaklaşık yarım saattir beklediğim için de bu sefer metrobüsün kapısı benim önümde açılacak,doğal olarak bende oturabileceğim. Metrobüs geldi nefesler tutuldu,herkes hareketlendi.Bende derinden bir nefes aldım."Hadi kızım," dedim kendime "Bunu yapabilirsin."

Hayalimde kendime destek verircesine omzumu sıvazlayıp açılan kapıdan içeri adımımı attım. Ya da atmaya çalıştım diyeyim çünkü boş bir metrobüs demek o aralar insanlar için ceylan görmüş aslan gibi oluyor. Ve başıma gelebilecek en komik şey geldi. Ayağım kaldırımla metrobüs arasında sıkıştı,arkamdan da insanlar iteleyip durduğundan bir seksen yere serildim,ciddi söylüyorum 1.65lik boyumla bir seksen yere serildim. İnsanlar o sıra tabiki kibarlığı düşünmeyecek,üzerime basa basa girdiler içeri. Hadi girdiler bir de amcanın birinden azar yemeyeyim mi ne yerde yatıyorsun insanlar içeri giremiyor diye?

Ulan normalde saygılı,tanımadıklarıma karşı utangaç bir insanımdır. Amcaya o an öyle bir bakış attım ki,yemin ediyorum biraz daha o şekil baksam,gözlerimden radyoaktif ışınlar fırlar,amcayı Rutherford atom modelinde bi gariban elektrona çevirirdim. Bakışlarımı amcadan çekip tam ayağa kalktım etrafıma bakıyorum bi gerizekalı kız sarılmış direğe,tutunacak yer yok. Zaten ihtiyaçta yok çünkü cidden iğne atsan o sıra yere düşmez,neyse oflaya poflaya bi çocuğun başında dikilmeye başladım bir ablamızın(!) teki çantasını kafama indirdi çocuğun ona yer vermeyişine laf ederek,dünyam birkaç saniyeliğine karardı,durakta bekleyen metrobüsten cesaret alarak bir yandan da kadına saydırarak elimi kafama götürüp okşadım,yapmaz olaydım anasını satayım.Metrobüs bir anda hareket etti,zlank diye çocuğun üstüne oturdum.

Aslında tam oturmuş sayılmam hemen ayağa kalkmaya çalıştım ama yine de Türk milletinden bahsediyoruz,dalgaya alınmasak olur mu?

Çocuk halime acıdı bana yer verdi,bende tepemdeki çanta canavarına inat popomu yaya yaya oturdum koltuğa. Kadın inadına yükünü koluma veriyor falan,sonra sanki karnında bişeyin hareket ettiğini hissettim. Kadına baktım zayıflıktan ölecek,ama kocaman göbeği var. Lan dedim kendime bu kadın hamile kalk yer ver hemen.

Kalktım kadına yer verdim "Çok yorgun görünüyorum dimi ondan bana yer veriyorsun?" dedi.

E be Yeşil,kadın sana sinyali çakıyor. Ne diye gidip "Yok,hamilesiniz ya ondan." diyorsun ki.

Bi müddet o bana baktı ben ona. Sonra dedi ki "Ben hamile falan değilim."

Kafamı direğe vura vura kendimi öldüresim geldi. Hatta acil ikaz çekicini kullanmayı bile düşündüm. Bundan büyük acil durum mu var?

Yok tamam kardeşim,kilo alırsın da her yerinden alırsın dimi? Bak bana göt göbek bir gidiyor. O narin bedenine o göbeği yaparsan bende seni hamile sanırım yani benim suçum mu bu?

Bana yer veren çocuk arkamdan kıkır kıkır gülüyor. Napsam netsem nasıl ölsem diye düşünürken çocuk çekti beni kolumdan indirdi metrobüsten. Ben hala şoktayım tepki veremiyorum çocuk bana gülüyor.

"Yalnız fena fail oldun he."

Sonunda kendime gelince şöyle bir etrafa baktım.Nöronlarım biz bu utançla yaşayamayız deyip ter olarak alnımda birikmeye başladılar ben öyle mal gibi bakıyorum.

Durdum biraz. "Ya çok ayıp oldu."

Çocuk öyle bir kahkaha atmaya başladı ki anlatamam. "Yazık ya kıyamam sana. Noldu annecim ilk defa mı biniyorsun metrobüse?"

"Senin yaşamışlığının milyon katı binmişimdir ben! Kuruluşunda vardım kuruluşunda!"

"Hürmetler o zaman hanımefendi. Metrobüsler duruşunuza, yollar gelişinize hasta, memnun oldum."

Gözlerimi devirip gelen metrobüse binmek için hareketlendim. Bu arada telefonumu çıkardım saate bakayım diye. Çocuk elimden telefonu kapmasın mı?

Tam bağırcam yardım edin hırsız var diye telefonumu uzattı."Bundan sonra metrobüse beraber binelim olur mu? Bir güne hem düştün,hem kucağıma oturdun hem de kadına naptın. Diğer günlerde napacağını çok merak ediyorum."

Yahu bu erkeklere update mi geldi,bu ara neden hepsi numaramı istiyor? Benim rehberimde topu topu 50 kişi ya var ya yok. Neden gelen geçen numaramı alıyor?

Sonra durağa oturdum. Durağa oturdum derken duraktaki sandalyelerden bahsediyorum.Tabi çünkü siz bensiniz anlamadınız nereye oturduğumu ondan açıklama yapıyorum. Ayy ne uzattım be.İşte duraktaki koltuklara oturdum(koskoca bir paragraf yazacağıma sadece bunu da yazabilirdim gerçi)bu kalabalıkta daha metrobüse falan binemem diye. Çocukta yanıma oturdu. İsmi Tuğraymış,inşaat mühendisliği 4.sınıftaymış ne bileyim ne üniversitesinde paralı okuyormuş. Biraz sohbet az buçuk muhabbet yarım saat sonra metrobüse bindim yeniden.

Suratımda gülüşle girdim mahalleye. O kadar dalmışım ki çarpıştığım insanı farketmedim bile.

"Önüne bak teneke. Ne o aşık mı oldun?" dedi alayla bakarken. Gülümsedim."He valla," dedim gülümsememi sırıtmaya çevirip gözlerine bakarken."Bildiğin aşık oldum."

Bilmediğin aşk nasıl olur,bilmiyorum.Ama o bildiğin aşktan oldum işte. Hemde bil bakalım kime?

Yeşil.. dedi Bay okaliptüs korkmuş,kısık sesiyle. Senin Allah belanı vermesin.Bildiğin belanı ama,bilmediğini değil. Hatta vazgeçtim onu da versin.Ne cins bi malsın sen Yeşil?!!!