Doğuştan Rahat

FİNAL-II

MER HA BAAAA!!

Buraya uğramayalı bayağı oldu. Umarım hayatlarınız yolundadır

Merak edenler, yazanlar.. Instagramda hikaye paylaşınca gelen "İyi misin Ela abla?" mesajları.. Bu kadar uzun süre olmadığım için gerçekten özür dilerim. Çok bencilce ve biraz saygısızca oldu. Keyfi olarak yaptığım bir şey değildi, çok özür dilerim tekrar.

Bu kitap, daha doğrusu Yeşil benim göz bebeğimdir, bilen bilir. Belkii de veda etmeye korktuğumdan bir finali bu kadar uzun tuttum, bilmiyorum.  Bu fikre alışana kadar bi elli tane falan final adı altında bölüm yazarım gibime geliyor.

Hatalarım var ise, affola. Bundan sonraki önceliğim Doğuştan Rahat'ı baştan sona düzenlemek.

A Dİİİ OOOOSSS!

***

"Sana gülüm demiştim ya.. O gül soldu... Dırırırııııı. Hani bu son demiştim ya-"

Elimdeki bezi camdan uzaklaştırırken "Demiştim miydi, demiştin miydi?" diye sordum kafamı çevirirken. "Kim diyordu?"

Enis kumanda ile oynamaya devam ederken "Demiştiler deyip kapatsak olayı?" dedi. "Hem sana gülüm demiştim ama soldu diye düğün şarkısı mı olur sevgili yengeciim, çamkiciiiim, Yeşiliiim?"

"Bir haftadır dans şarkısı bulcam diye beynim eridi beynim!!" diye bağırarak elimdeki bezi attım. "Gidip kendim yazıcam bi tane o olacak-Annaaaaa kız Yiğit'e mi yazdırsam?"

"Yeşilim umarım bunu bi ara yapmaya çalıştığı akrostişleri baz alarak demiyorsun? Aylardır etkisinden çıkamadım, flamengo görünce tüylerim diken diken oluyor!"

O kadar sesli güldüm ki, gerçi bu ara her şeye gülüyordum Allah bozmasın, Enis "Suratıma tükürme be!" diyerek bezimi geri fırlattı.

Bezi yakalarken "Bi saniye bi saniye.." dedim. "Sen bana yardım etmeye gelmedin mi? Ne orada oturmuş konuşuyorsun? Kalk yardım et!"

Beni duymazdan gelerek elindeki kumanda ile çenesine hafif hafif vurmaya devam etti. "Ben düğün hazırlıklarında yardım ederim dedim, ev temizlemeye değil.. Sana diyorum bak gel kalbimin tek sahibine diyelim bitsin bu iş."

"Saçmalama!" dedim gözlerimi devirirken. "Hem benim kalbimin tek sahibi deniz anası değil ki."

Enis kafasını hızla bana çevirdi. "Abim bunu biliyor mu peki?"

"Valla ben Dünya nüfusunun yüzde 60ını severim Eniscim.  Kalbim annemiiiin, babamıııın, Yiğitiiiin, Yasiniiiin," söylediğim her isimle beraber teker teker parmaklarımı kaldırmaya devam ettim. "Denizanasınınnnn, anannınn, babaanııın, seniiiin, Bokçu Mıstığıııın, Hat-"

"Tamam tamammm!!" diye bağırdı Enis. "Senin tüm tanıdıklarını dinlemeye devam edersek ohooo!"

"Yani anlayacağın çamkicim," dedim gülerek. "Böyle klişelere gerek yok. Kalbimin tek sahibi nedir hem ya? Emlakçıya yazılmış gibi."

"Bak şey nasıl peki? Bana ellerini veeer."

"Yoooook."

"Gözlerin gözlerime değince gibi bir şarkı vardı, o?"

"Cıııııık."

"Peki şey nasıl, Allah belanı versin?"

Yanına doğru gidip koltuğa oturduktan sonra yanaklarını ellerimin arasına alarak sıktım. "Başına bela oldum dimiiii?"

Kafasını aşağı yukarı sallarken geri çekilip alnına fiske attım. "İnsan bi başıma gelecek bela senden olsun falan der, ayıp ayıp!!"

"Ulan ya," diye bağırarak kucağında Yasin ile Yiğit salona girdi. "Kapı kulplarının rengini seçmeye bile çocuğu götürdün, çıtı çıkmadı hala laf hala laf!"