KAdiri acil ameliyata almışlardı neredeyse tüm set ekibi hastanedeydi. Büşra ise bir sandelye de olanları düşünürken gözlerinden akan yaşlarla bitik bir vaziyette öylece oturuyordu. Telefonu çalmaya başladı ancak duymuyordu arayan Alminaydı.
Büşraya ulaşamıyordum ve Tanın yardımıyla hasteneyi bulduk kapıdan içeriye doğru koşarken nefesim tıkanmıştı Tan ise elimi bırakmıyordu.Görevliden bilgi alıp ameliyathanein önüne geldiğimde canım arkadaşımı üstü başı kan içinde buldum ağlıyordu ve şoktaydı. Yanına geldim oturdum ve sarıldım Büşra konuşmuyordu bu hali korkuttu beni.
"Geçmiş olsun Büşra"
Tanın sesini ben bile zor duydum belliki oda müthiş etkilenmişti bu durumdan. Bir an Büşranın üstünü başını görünce vurulanın onunda olabileceğini düşünüp sıkıca sarıldım.
"Büşra bir şey söyle konuş ağla" dedi Tan ses yok...
"Beni korkutuorsun balpeteğim hadi bize bir şey söyle derken Büşra omzumda bayıldı.
Tan hemen Büşrayı kollarından yakaladı ben ağlamaya başladım Büşranın akıtamadığı göz yaşlarını da ekliyip öyle ağladım görevliler gelip Büşrayı da başka bir servise yatırdılar ve doktorlar müdahale etti. Ben büşranın başında Tan kadirin olduğu katta yaklaşık bir saat geçirdik.
Büşra kendine gelmeye başladığında kapıda Çağatayı gördüm ne diyeceğini bilemez şekilde bana bakıyordu yanıma geldi ve bana sarıldı.Omzunda ağlamaya başladım ancak Büşrayı hatırlayıp toparlanmaya başladım ama çok geç...
Büşra çığlık atarak ağlamaya başladı yanına gittim elleriyle beni itiyor sanki beni tanımıyordu felç geçirdiğimi sandım vücudum kaskatı oldu Çağatay beni uzaklaştırdı doktorlar tekrar sakinleştirici yaptılar ve ben de Çağatayla birlikte Tanın yanına indim.Artık ayakta duracak halim kalmamıştı ve bir saat daha geçti.
Tan'ın kollarının arasındaydım ama nasıl üşüdüğümü anlatamam ...KAn kaybetmiş gibi dostunu yitirmiş gibi titriyordum. Ameliyathanenin kapısı açıldı hepimiz ayağa fırladık bu sırada doktor KAdir beyin yakınları diye seslendi.
Set ekibi ve biz oradaydık eve o an farkettim KAdirin ailesine haber verilmemişmiydi?
"KAdir bey sol böbreğin çok yakınına isabet eden kurşunla hastanemize getirildi. Ameliyatı başarılı geçti ancak yinede yoğun bakıma alınacak.
Kısık sesle " Görebilirmiyiz?"
"Üzgünüm şu an dinlenmesi gerekiyor yoğun bakıma alındığında camdan görebilirsiniz"
Set arkadaşları ve ben ağlıyorduk sevindiğimizden, kurtulduğundan ama en çok da bunu atlatacağını biliyorduk.Tan teşekkür etti doktora ve bana dönüp Büşraya haber verelim dedi.
Tekrar üçümüz üst kata çıktık oldum olası sevmediğim hastanenin beyaz duvarlarını seyrederek ilerledim Tanın yüzü de bu duvarlar gibiydi şimdi ...
"Canım iyi gözükmüyorsun istersen sen arabaya geç "dedim
"HAyır iyiyim seni ve büşrayı bırakamam şimdi" dedi
Çağatay ben burdayım dedi hadi sen biraz geç gerçekten iyi görünmüyorsun..
Tan söz dinledi ve arabaya geçti biz de Büşranın yanına geldik.
Arkadaşım uyanmıştı ve boş gözlerle bize bakıyordu.
"KAdir nasıl?"
"Büşracım Kadir kurtuldu lütfen toparla kendini hem toparlarsan onuda görebileceksin"
