Divine Love: Story of Love and Devotion

Chapter 26 My precious gift

Dinibdib ni Fred ang nangyari. At di siya mapakali sa tuwing naiisip niya ang lahat. Di niya alam paano ipaintindi ang lahat sa kanyang mga magulang. Di niya alam kung paano hingin ang suportang kanyang pinakaaasam-asam.

Minsang na pa tingin si Fred sa kanyang Facebook account. May biglang nagchat sa kanya at noong una'y di niya pinansin.

"Brother Fred?"

"kamusta kana?"

"Pwede ba humingi ng pabor?" tanong ng kaibigan niyang si Vince.

"O brother, ano ba yong pabor na yan?

"Papagawa sana ako sayo ng Poem para sa mga magulang. Kung pwede lang naman."

"ahh yan lang pala walang problema yan. E-aapload ko lang dito pagnatapos ko na."

"sige salamat brother."

"walang anu man brother basta makakayang ko lang"

"Sige brother."

"okay lang ba kung matatagalan kasi pagmumuni-munihan ko pa yan ng ilang linggo."

" hahahha Sige ba, siguro maganda ang kinalalabasan niyan."

"di naman siguro brother. Sige bro, sisimulan ko na ngayon."

Agad na nagkaroon ng ideya si Fred kung ano ang kanyang gagawin. Agad siyang nagtungo sa kapilya para makahanap ng tahimik na lugar.

Natapos naman agad ni Fred ang kanyang ginagawa. Ngunit natagalan lamang siya sa pag-apload ng poem.

Ilang araw din ay nagtungo siya agad sa computer room at agad na inapload ang poem.

 

 

 

 

My precious gift

 

From the day that I exist

Is the precious gift, I couldn't resist

And I feel that I am will bless,

That my life with you, full of grace.

 

Now that I am grown

I hope that I could stand on my own

But I wish that you will not withdrawn

The support since then that you had shown.

 

But before my mind shall forget

I shall whisper that I don't have any regret

That I am much thankful and fells great

For I have you as my precious gift.

 

Now how can I turn away from them?

They had raised me and gave life since then.

That from birth until this life had end

You showed life's beauty at side of a mother and friend.

"o yan brother ito na ang hinihingi mo"

"Sige bro Salamat."

"walang anuman."

Napabulong uli si Fred sa sarili niya. "sana naman ay mabasa to ng mga magulang ko para makuha nila ang pinapahiwatig ko."