Her Mischievous Smile [COMPLETED]

SPECIAL CHAPTER

SPECIAL CHAPTER - A SNOBBY AND CRAZY WEDDING

IVAN'S POV

Masama ang tingin ko kela Ate at Martina habang nasa loob kami ng bahay nila. Apat na buwan na simula nang makalabas si Ate mula sa ospital pagkatapos niyang manganak sa dalawa kong nagg-gwapuhang mga pamangkin.

Linggo ngayon at parehong wala silang pasok kaya naman tama lang na ngayon ako pumunta sa kanila. Kaya lang parang pinagsisisihan ko na.

"Ate, wala na akong pakelam kung mas matanda kayo sa akin pero seryoso. Isa pang tawa, babatukan ko kayo—"

At nagtuloy na naman sila sa pagtawa. Si Ate ang unang nakabawi. "Kasi naman, Jes. Hindi ko lang ma-isip kung gaano kalala ang obsession mo kay Trecia." At tumawa na naman siya.

Nakakainis na ah! "Ate, totoo nga kasi."

Si Martina naman ang umimik. "Totoo nang sumuko ang brain mo? I can't believe that you went too far into considering that you did propose and that she actually said yes."

Huminga ako nang malalim saka sinamaan ng tingin silang mag-asawa. Palibhasa eh ang ganda na ng buhay mag-asawa nila tapos gaganituhin nila ako‽ Agad kong kinuha ang phone ko sa bulsa ng jacket ko saka tinawagan si Tres. Ang alam ko ay kasalukuyan siyang nasa salon at ayaw magpa-istorbo pero huling alas ko na 'to.

(I told you not to disturb me.) Agad na bungad ni Tres pagkasagot na pagkasagot niya sa tawag ko.

Humagikgik naman sina Ate na ikinanguso ko. "Tatlo ko, inaaway ako nila Ate," pagpapalambing ko sa kaniya.

(Is there something new?) Muling humagikgik sina Ate.

"Pero kasi Tatlo ko, ayaw nilang maniwalang ikakasal na tayo." Pareho naman ngayon akong tinaasan ng kilay nila Martina.

I heard her let out a heavy sigh. (I told you that we should've come together. Hindi ka naman kasi talaga kapani-paniwala.)

"Wait! You're serious‽" biglang react ni Martina.

(Oh... You're currently with them?)

Tumango naman ako kahit hindi niya makikita. "Kanina pa, actually. Simula nang ihatid kita. By the way, I miss you, Tatlo ko."

(Tss. I miss you too. I'm almost done here so come pick me up fast, okay?)

Hindi ko namalayang wagas ang ngiti ko kung hindi pa ako napatingin kela Ate na halatang litong-lito sa nangyayari. "Ayy, Tatlo ko. Diba um-oo ka sa pag-po-propose ko?"

Tres softly chuckled. (Yes, I did say yes.)

I confidently faced my sister and her husband. "Oh! Diba? Sabi ko sa inyo ikakasal na kami ni Tatlo ko eh."

Naging seryoso naman ang itsura nila Ate saka sila nagkatinginan. "Trecia, sure ka na ba rito? You wanted him gone before."

"Hey! Ano 'yan—"

My Tres laughed again. (Martina, we've been dating for years now. We only told you that we broke up many times due to well... keeping our relationship low-key. And besides, it's fun acting.)

Ako naman ngayon ang humagikgik dahil sa mga itsura nila Ate at Martina. "So you're really going to get wed?" tanong ni Ate na agad kong tinanguan. "Kailan niyo balak?"

(This year as well. Just an intimate wedding. I'm sick and tired of cameras flashing, I don't wanna go back to those times again.)

Parang gusto kong puntahan si Tres nang mapansin ko ang tono ng pananalita niya. "Any plans about your wedding? The venue, color theme, wedding gown, entourage?" sunod-sunod na seryosong tanong ni Ate na hindi ako makapaniwala.