57.|Déjà vu|

655 89 93
                                    

|bahar, bir insanla gelebilir insana|

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

|bahar, bir insanla gelebilir insana|

-2 ay önce-

Ahşap kapı gürültülü bir şekilde açıldı. İçeriye giren adam telaşlıydı. Korku dolu gözlerle etrafa bakınıp salona geçti. Kimse yoktu.

"Nerdesin amına kodumun herifi!" dedi tükürürmüşçesine.

Ahşap zeminde ayaklarını vura vura salondan çıktı ve koridoru da geçerek adamın odasına gitti. Boştu. Büyük bir ümitsizlikle diğer odaya yöneldiğinde havlama sesi duydu. Ses öyle cılız ve tiz çıkmıştı ki, görmeden bile bu havlamanın minik bir köpeğe ait olduğu anlaşılıyordu. Adam köpeğin sesinin geldiği o diğer odaya gitti. Kapıyı hafifçe aralayıp kafasını içeri uzattı. Adam oradaydı. Yatağın kenarına yaslanmış, dizlerini karnına çekip, çenesini de dizlerinin üzerine koymuş yerde oturuyordu. Minik köpek ise adamın tam karşısında durmuş, kapıya doğru bakıyordu.

"Ateş?"

Cevap gelmedi.

"Kardeşim?"

Hala bir ses yoktu.

Ekin sessiz ve temkinli adımlarla adamın yanına gitti ve dizlerinin üstüne çöküp, adamla aynı hizaya geldi.

"Ne oldu oğlum burada böyle? Savaş mı çıktı? Yarım saattir kapıdayım, kendine bir şey yaptın sandım. Aslı arayıp Dila-"

Ekin adamın kan çanağı gözlerini gözlerine dikmesiyle susup kaldı.

"Ne oldu kardeşim? Ne yaptın yine?" diye sordu Ekin anlayışlı bir ifadeyle.

"Ha-haklıymışsın..." dedi Ateş zor şer çıkardığı sesiyle. "Se-sen.. Sen en başından beri ha-haklıymışsın."

"Hangi konuda?"

"Di-Dila.." dedi adam acı dolu bir tebessümle. "E-Ekin be-ben.. Be-ben Dila'ya..."

Minik bir hıçkırık duyuldu dudaklarının arasından. Bacaklarını saldı ve öne doğru uzattı. Kolları sanki canı çekilmiş gibi hissizleşerek yere düştü. Başını adama doğru çevirdiğinde, "Ço-çok," dedi ve onunla beraber gözünden bir damla yaş düştü. Fakat o yaş öyle cılızdı ve öyle hızlı akıp gitmişti ki, ne o, ne de Ekin fark edebildi.

Ekin dostane bir tavırla adamın omzunu sıktığında Ateş hafifçe doğruldu ve kollarını Ekin'e sardı. Başını adamın omzuna yasladığında kuru hıçkırıkları ardı arkası kesilmeden bir kaç dakika boyunca sürdü. Ekin yaşadığı şoku atlatamadan, adamın sırtını sıvazlarken buldu kendini.

Oyun ArkadaşımHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin