|kendinden nefret eden bir adama kim yardım edebilir ki?|
Suna hanım gittiğinde Dila ve Aslı baş başa kalmıştı.
"Ee anlat bakalım ne oldu Ateş'le?"
"Aslı boşver ya, ne anmak ne de duymak istiyorum o adı."
"Ayh üf sende adını anmayı ver. Malum şahıs dersin."
"Hı hı, kim olduğunu bilirsin sen diyeyim hatta."
Aslı olabilir der gibi baktığında Dila gülümsedi.
"Uzun uzadıya anlatmak istemiyorum Aslı, sadece şunu bil şimdilik, ben ona yardım etmeye, onu iyileştirmeye çalıştım. Ama o tamda kendine yakışanı yaptı."
"Canın çok mu yanıyor?"
Kadının parmak uçları ondan izinsiz hareket ederek sol göğsüne dokundu. Kalp atışlarının yanısıra bir sızı vardı. Alt dudağı usulca titredi.
"Ga-galiba."
"O adam senin için ne ara bu kadar önemli oldu Dila? Canını yakabilecek gücü ona nasıl verdin?"
Aslı kadının elinin olduğu yere baktığında Dila elini indirdi. Parmaklarını birleştirip sıkıntıyla ovarken Aslı elini kadının ellerinin arasına koydu.
"Canım.." dedi sakinleştirici bir tonda, "Sen bu adama aş-"
Dila hiddetlenerek elini çekti.
"Hayır! Ben o kadar aptal biri değilim Aslı. Evet acıdım ona, sarıldım. Yarasını sarabilirim sandım. Ama onun tek amacı bende yara açmakmış... Bundan sonra onunla ben aynı kelimede bile yan yana gelmeyeceğiz. Bak bunu özellikle sana söylüyorum. Şakasını bile yapma bana. Ben ağzımın payını aldım köşeme çekildim. Ha bi daha gelirse o buraya.."
Dila bir an duraksadı. Gelir miydi acaba? Onca dediği şeyden sonra hala kendini affettirmeye çabalar mıydı? Aslı'nın sorgulayan bakışlarını görüp kafasını iki yana salladı.
"Bu sefer elini kırmakla kalmaz, kafasına sıkarım."
"Ne? Elini mi kırdın?"
"Evet." dedi Dila çok olası bir şeymiş gibi, Aslı gülümsemesini bastırmak için dudaklarını birbirine kenetlerken Dila'nın zihninde Ateş'e söylediği şeyler yankılanıyordu.
"Ben duşa giriyorum."
Bu bir nevi 'git' demekti. Aslı tamam dercesine kafa salladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Oyun Arkadaşım
Fanfiction|Kazananı olmayan bu aşk oyununda, oyun arkadaşım olur musun?| "Büyü yaptım.." "Ona eminim.. Ama gözlerim kapalıydı.. Gözlerini kullanmadan nasıl yaptın?" "Medusa mıyım ben?" diyerek güldü Dila. Gülüşü adamın derin bir nefes almasını gerektirmişti...