Vücudum istekle tutuşuyordu yine kriz geçiriyordum ve elimden titremekten başka bir şey gelmiyordu hap almam lazımdı ama hap almaya tek kuruşum dahi yoktu.
Ellerim ve bacaklarım titreyerek ezbere bildiğim pis sokakların arasından zorla geçtim, o kad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Gerçekleri bulduğunda zannettiklerinin yanlış olduğunu o zaman anlarsın."
"Allesia sen bir vampirsin." Duyduklarımı algılamaya çalışıyordum. Hâla hapın etkisinde miydim? Gülmeye başladım.
Elimi boğazıma tekrar götürdüm. Bu nasıl olurdu derince kesmiştim, şimdi ise tek bir pürüz daha yoktu. Benimle dalga geçiyolardı hem de bu haldeyken. "Bana neler olduğunu düzgünce anlatın! Vampirmiş. Ben kendimi kestim eminim."
Alain hem sinirli hemde bu durumu nasıl anlatacağım der gibi bakıyordu. "Allesia bak 6 gün önce sen boğazını kesince oradan birileri geçiyormuş. Bu kişilerin arasındaki biri senin gibi çömez bir vampir. Eğitim alırken senin kanının kokusunu almış ve seni ısırdı. Zehride vücuduna girdi. 6 gün boyunca dönüşüm aşamasındaydın. Eminimki boğazın açlıktan yanıyor."
Elleriyle boğazımı gösteriyordu. Dediği gibi boğazımda yanma hissi vardı birazda acı. Susuzluktan diye düşünüyorum. Onlara inanmayacağım.
"Sakın bir daha bana saçma salak hikâyeler anlatmayın. Ben gidiyorum." Hemen kapıya yürümeye çalıştım. Koluma birinin dokunmasıyla Ellery'nin duvara çarpması bir oldu. "Dokunma bana!"
Ben nasıl bu kadar güçlü olmuştum. Yine gozlerim dolmuştu hemen Alain'in yanına gittim. "Alain ben özür dilerim gerçekten nasıl yaptığı bilmiyorum." Alain çökeltiği duvardan kalktı.
O kara delik olan ama bana huzur veren gözlerini ile bana baktı "Allesia bak anlıyorum seni. Yaşadığın olay gerçekten çok zor bir durum ama bize inanmalısın. Sen artık bir insan değilsin." Alain'in dedikleriyle gözl yaşlarım akmaya başladı. "Sizce ben bu haldeyken şakanın sırasımı!"
Alain umutsuzca bana bakıyordu. Bana dokunmak istiyordu ama dokunamazdı.
Alain eleriyle yüzünü sıvazladı. "Allesia bize inanman için ne yapmalıyız?"
Onlardan kurtulmam lazımdı çok şey öğrenmişlerdi. "Hayatımdan çıkarsanız size inanırım."
Alain sabır çeker gibi kafasını kaldırdı. Kapıya yine gitmeye çalıştığımda bir koku tattım. Daha derin kokladığımda boğazım acısı iki kat daha arttı.
Vücudum istekle kokunun sahibine gitmemi söylüyordu. Boğazımdan hırlama sesleri gelmeye başladı. "Allesia sakın düşündüğümüz şeyi yapma gel bizimle sana istediğini verelim ama sakın oraya gitme." Alain tetikteydi. Kendimi bu güzel kokuya karşı tutamadım. Hızlıca kapıya koşup kapıyı açtım ve kokunun sahibine gittim. Bana ne oluyordu hâla bilmiyordum tek düşündüğüm o adamın boynundaki damarlardı.
İşte oradaydı adamın boynuna yapışmam ve dişlerimi boynuna geçirmem bir oldu. Sıcacık kan boğazımdan aşağı indikçe daha fazlasını istedim. Alain direk karşımda bitti. "Allesia artık karnın doydu adamı bırakman lazım." Alain'i duymuyordum tek istediğim kandı. Ağlamak istiyordum ama olmuyordu tek yaptığım adamın kanını içmemdi.
