Vücudum istekle tutuşuyordu yine kriz geçiriyordum ve elimden titremekten başka bir şey gelmiyordu hap almam lazımdı ama hap almaya tek kuruşum dahi yoktu.
Ellerim ve bacaklarım titreyerek ezbere bildiğim pis sokakların arasından zorla geçtim, o kad...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İntikamda kadın erkekten daha acımasızdır!
"Ateşi var ne yapacağız?" Etrafimda sesler yüzünden gözlerimi açtım. Etraf biraz bulanıktı elimle gözlerimi kaşıdım. Gorüşüm netleşmişti. Yine bir beyaz tavan ile karşılaştım. Bur renk benim hayatımda olmayan bir renkti. Venim tek rengim siyahtı. Gözlerimi seslerin olduğu yere çevirdim.
Karşımda Alain ve Laura vardı. Yattığım yumuşacık yataktan diklendim.
"Ne oldu bana?" En son uyuya kalmıştım. Bu çoçuğun burada ne işi vardı?
İkisininde bakışları beni buldu. Laura hemen yanıma geldi. "Allesia sen iyi misin?" Sadece kolum biraz sızlıyordu birde boğazım ağrıyordu. "Sadece kolum biraz ağrıyor bir de boğazım."
Konuşurken bile boğazım acıdı. Biraz da kolum sızlıyor.
Artık gitmeluyfim cok bile kalmıştım.Yataktan kalkmaya çalışınca Alain elini uzatı.
Ellerimi direk yukarı kaldirdım. "Lütfen dokunma bana!" Alain bunu dememle hemen elini geri çekti. "Pardon ben bunu unutmuşum."
Siyah gözlerine baktıkça bakasım geliyordu. Yine ve yine. Hani derler ya kara delik seni çeker ve bir daha geri dönmemek üzere yutarya işte Alain'in gözleride öğleydi.
"Allesia sabah çok ateşin vardı bende ilaç yoktu. Dışarı da çıkamazdım. Seni bu halde bırakamazdım. Ben de mecburen Alain'i aramak zorunda kaldım." Dedi Laura.
Kafamla Laura'yı onayladım. onun eviydi sonuçta istediğini çağırabilirdi. "Ben şimdi sana yemek getireceğim sen de dinlen olur mu?" Dedi Laura.
Kendimi aç hissetmiyordum. "Laura hiç gerek yok kendimi aç hissetmiyorum." Laura onaylamaz bir sejilde bana baktı. "Olmaz Allesia dünde bir şey yemedin." Dedi ve beni dinlemeden odadan çıkti. Alain ile odada tek başımıza kaldık. Bakışları sorgulayıcıdi.
Neden bu halde buradayım diye merak ediyordu sanki. Tahminimce Laura gördüklerini ona anlatmıştı.
"Allesia nasılsın?" Sesi o kadar güzeldiki.
Tanrım bu adam niye bu kadar iyiydi.
"İyiyim Alain."
Aslında hiç iyi değilim günden güne ölüyorum kimse bunun farkında değil.
Kafası ile onayladı. "Peki dün niye okula gelmedin?" Soru dolu gözleriyle karşılaşınca bu soruların devamı geleceğini çok iyi biliyordum.
Bir an önce bahane buomalıydım.
"Alain ben biraz dinlensem olur mu?" Alain benden cevabı alamayacağını anladığı an. "Tamam ben çıkayım yine çok geçmiş olsun." Başımla onayladım.
