YENİ OKULUM (ARA VERİLDİ)

"YETİMHANE"

Canlarım ilk hikayem inşallah beğenirsiniz beğenirseniz zaten gerekeni yaparsınız ;) sizleri seviyorum ayrıca bu bir TANITIM Bölümüdür İYİ OKUMALAR...

Yetimhane...

5 yaşımdan beri buradayım,12 kişilik odada sadece bir tane dostu olan ama yinede kendini eksik hisseden bir kızım..

Diğer arkadaşları varken onlara yaklaşmamayı hayatı kendi istediği gibi yaşamayı tercih eden garip kişilikli bir kızım...

Annem ve babam beni buraya bıraktıklarında 5 yaşındaydım her şey o zaman bitmişti, o zaman içime kapanmıştım ,ailesiz büyüyen çocuklara çok takılmamıştım o zamanlar küçüktüm, hiç bir zorluğun farkında değildim yetimhaneye bırakılmadan çok öncelerde, annemin elinden her tutuşumda bırakmak istemezcesine sıkıyordum her an bir şey olur da ayrılmak zorunda kalırım diye sokaktaki çocuklar mendil satarken ben annemin elinden tutup etrafa gülücükler gönderirdim.

o çocukların mutlu ya da mutsuz oldukları beni ilgilendirmezdi neden mi çünkü ben mutluydum ne gerek vardı ki onlara annem yanımdaydı hiç gitmeyecekti hep benim yanımda kalacaktı bildiğim düşünmek istediğim tek şey annemin varlığıydı, yanımda olmasıydı...

Ama yine yanılmıştım annem yoktu yanımda babam yoktu beni bırakıp gitmişlerdi küçücük yaşımda, başıma neler gelir mutsuz olur muyum ? diye düşünmemişlerdi bile o kapıya bırakıp gitmişlerdi yoktular yanımda zor anlarımda,ağladığım zamanlarda,geçen kavgalarım da hiçbiri yoktu

Ama pes etmedim,yılmadım,çok ağladım ama güçlü durmaya çalıştım hep şimdi 18 yaşındayım şevval adında dostum , kardeşim dediğim bir kız var o hep yanımda oldu ağladığım zamanlarda peçete uzatıp''sil gözyaşlarını yoksa odayı su basacak ''derdi hem güldürürdü hem de bana yardım ederdi o yanımda olmadan önce yalnızdım gücüm tükenmeye başlamıştı bencildim bir gün top oynarken yanlışlıkla bir kızın kafasına top atmıştım çok korkmuştum benden büyük gibiydi yanıma gelip saydırmaya başladı bense susmuş ağlamamaya çalışıyordum beni ani bir hareketle itip yere düşürmüştü artık gözyaşlarımı bırakmıştım bağırma sesleri duyunca sulu gözlerimle etrafı süzmeye başladım ama bulanık görüyordum her yeri, üstümdeki kıyafetimle yüzümü temizlediğimde bir kızın beni savunduğunu gördüm kızın arkasından iki kız daha gelince beni iten kız korkup arkasına bakmadan hızlı adımlarda yürümeye başlamıştı salak! hala artistlik peşinde, beni savunan kız düştüğüm yerden kaldırıp bir odaya götürmüştü ve üstümü temizlememe yardım etmişti o gün gecelere kadar konuşmuş,tanışmış ve eğlenmiştik...

şevval benim her daim yanımda olan biricik kardeşim,asla ayrılmayacağımıza birbirimize yemin ettiğimiz ardından sarılıp duygusallığa bağladığımız sonra tekrar gülüp hiçbir şey olamamış gibi davranıp yolumuza devam ettiğimiz bir kardeşlik bizimkisi...