A Night With Them

Chapter 11

"How are you there, Hazel?"
 
Hazel sighed when she heard the voice on the other line the moment she answered the phone call. It was her mother who called in the middle of office hours. 
 
Inihinto niya muna ang kaniyang ginagawa bago magsalita.

"I'm good," she answered while tapping on the table.

Tanghali na nung mga oras na iyon ngunit nandito parin siya sa kompaniya nila kahit lunch break na nila ay patuloy parin ito sa pagtatrabaho sa inihabilin sa kaniya ng kaniyang Ina.

Kaharap niya ang dalawang laptop niya. Yung isa ay para sa kompaniya at yung isa ay para sa pag e-edit ng disensyo ng bahay na ini-request ng kaniyang kliyente.

Kahit busy siya sa trabaho niya dito sa Pilipinas, kaya niya parin pagsabayin ang trabaho niya bilang arkitekto.

Her brows furrowed nang dumaan ang ilang minuto ngunit wala parin nagsasalita mula sa kabilang linya.

Muli niyang tinignan ang kaniyang hawak na cellphone na baka binaba na nang kaniyang Ina ang tawag ngunit naka on-call pa rin ito.

Bago pa ito muling magsalita ay narinig niya ang malalim na buntong hininga mula sa kabilang linya.

"So... you already met Mr. Levin Gray?"

She went silent after hearing his name. She doesn't know what to say. Unconsciously, she ended the phone call before putting her phone on the table without saying goodbye to her mom. 
 
She doesn't know why she became like that upon hearing his name. Siguro ay gano'n din ang magiging reaksyon niya kapag naririnig niya ang mga pangalan ng tatlo pa nitong kaibigan.

She leaned on her swivel chair and started massaging her temples

Naalala niya ang nangyari sa Hastoria beach noong isang gabi. Ilang araw na ang nakalilipas ngunit tila fresh parin sa utak niya ang nangyari roon.

Although she understands a few Filipino words, there are some words that she can't comprehend, just like what Race said to her that night. 

Alam niya sa sarili niya na may ibang kahulugan ang sinasabi nito. It's because there was something in his eyes that he wanted to convey before he passed out in front of her.

Mabuti nalang may dumaan na bellboy kung saan sila naroroon at inutusan niya ito na ihatid nalang ito sa inuupuhan nilang kwarto.

Dahil sa pag o-overthink ay napagdesisyonan niya nalang umuwi nang maaga pagka kinabukasan. Nagtataka pa nga si Mrs. Reyes kung bakit biglaan ang pag-alis ngunit hindi nalang ito nagtanong pa na ipinasasalamat niya.

Nang papaalis na sila ay nakita sila ni Pierce. Nagdesisyon din itong sumama sakanila pabalik nang Manila since wala na din daw itong gagawin sa resort.

"Miss Robertson?"

Natauhan si Hazel nang makarinig siya ng boses na nagpabalik sa kaniya sa katinuan. Napakurap-kurap pa ito ng mga mata bago napaayos ng upo.

Hinanap ng mga mata niya ang nagmamay-ari ng boses na tumawag sa kaniya at nakita niya si Mrs. Reyes na nakasilip sa may pintuan suot na may pag-alalang tingin sa kaniya.

Tumikhim muna ito bago magsalita.

"Yes, Mrs. Reyes?" Aniya, nakangiti.

"Are you okay, Miss Robertson?" Mrs. Reyes asked, worriedly. "I've been calling you a couple of times, but it seems like you're spacing out."

Her smiled faded when she remembered what she'd been thinking awhile ago.

Hazel, fòcas.

"Yes... I'm okay," she answered, trying to sound cheerful. 
 
"What brings you here, Mrs. Reyes?" She looked at her wristwatch before looking back at Mrs. Reyes. "It's still break time. You must've eaten your lunch. " 

Tila parang doon lamang naalala ng Ginang ang kaniyang sadya kaya tuluyan itong pumasok sa loob ng pansamantalang opisina niya at sinarado nang dahan-dahan ang pintuan bago ito lumapit sakaniya at umupo sa visitors chair kaharap ng office table niya.

"I almost forgot. Mr. Gray wants to set a meeting with you," sagot ni Mrs. Reyes.

"With me?" Hazel asked, confusedly.
 
"Yes, you and him." She replied.
 
Why would he set a meeting for only us? As far as I remember, there is no reason to have a meeting because everything is fine.
 
She shook her head.

"Tell him that he can email me what he wants to talk about. I can't have a meeting with him because I'm running some errands this week. " 
 
"Okay, Miss Robertson." Mrs. Reyes answered. "I'll go now."

"Thank you, Mrs. Reyes." She smiled.

Nang makaalis ang kausap ay napabuga ng hangin si Hazel.
 
She should set boundaries for the men. She hates men. That's it.

Napangiwi ito nang tumunog ang kaniyang tiyan kaya hinimas-himas niya ito. Naalala niyang hindi pa nga pala ito nananghalian.

Tatawag sana siya para magpadala ng pagkain ngunit naisipan niyang mas mabuti pang sa labas nalang ito kumain dahil pakiramdam niya ay na su-suffocate na siya sa loob ng opisina dahil ilang araw niya na ikinulong ang sarili dito.

She fixed her things bago sumakay sa elevator na maghahatid sa kaniya sa basement. Hindi na siya nagpaalam kay Mrs. Reyes dahil alam niya na sasamahan siya nito kung saan man siya magpunta.

Nang makarating sa basement ay pinatunog niya ang car keys na hiniram niya sa auntie niya bago pinasibad paalis.

Binuksan niya yung waze at naghahanap na pwedeng pagkainan habang nagmamaneho.

She chose a Spanish restaurant kaya lang kanina pa siya pa ikot-ikot. Hindi niya alam kung naliligaw na ba siya o ano.

Habang nagmamaneho ay bigla nalang umalog ang kotse at maya-maya pa ay tumigil na sa pag-andar ang sasakyan.

Sinubukan niya buksan ang makina ay hindi na ito tumutunog.

"What happened?" She whispered to herself while trying to start the engine.
 
After how many tries, she gave up, leaned on the driver's seat, helpless.

She looked at her phone when she saw Mrs. Reyes calling. She was just staring at her phone for a second.

She was about to answer the call when she saw a vulcanizing shop beside where the car stopped.

Hindi niya napansin na may vulcanizing shop pala sa tabi ng kotse kung saan ito tumigil dahil naka-focus lang ang tingin ni Hazel sa daanan.

Nag desisyon itong hindi muna sagutin ang tawag ng Ginang at bumaba sa sasakyan para pumasok sa loob ng vulcanizing shop.

She saw a man was busy fixing the hood of the car. She couldn't see his face, but she still approached him to ask for help.
 
"Hi, excuse me. Can you help me with my car? My car suddenly stops accelerating while driving." Aniya nang makalapit ito.

Humarap naman ang lalake at pareho silang nagulat.

"Miss Hazel Robertson?"

___________________________________
___________________________________

Hi my dear readers. It's been a long time. I'm sorry if it took so so long to update.

#Unedited.